Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
nüş bu kez daha bir heyecan doluydu. Kar hızını artırmış,
on beş dakikalık mesafede olan evine gidişine engel
olacak yoğunluğa ulaşmıştı. Kantine inip kendisine bir
çay ve bir Alman çöreği aldı. Pencere kenarındaki boş
bir masaya oturup çöreğini yemeye başladı. Bir yandan
dışarıda yağan karları izliyor, diğer yandan da aldığı
çay yudumlarıyla içini ısıtıyordu.
Son yıllarda İstanbul’da moda olan simit saraylarını
hatırladı. Lise son sınıfa gidiyordu. Yine böyle bir kış
günüydü. Şiddetli kar yağışlarının ulaşımı zorlaştırdığı
günlerdi. Okul çıkışı bir arkadaşıyla yürümeye karar
vermişlerdi. Altunizade’de bir simit sarayında çıtır
simitlerini afiyetle yemiş ve sıcak çaylarını yudumlamışlardı.
Sonra da Salacak istikametine yönelip evlerinin
yolunu tutmuşlardı. İstanbul’un kışları da zaman
zaman Viyana’yı aratmıyordu. Salacak’taki mütevazı
evlerinden boğaz tüm ihtişamı ile görünüyordu. Kız
Kulesi beyaz bir örtüyü başına çekmiş, boğazın sert ve
soğuk dalgaları arasından tüm İstanbul’u selamlıyordu.
Boğazın diğer tarafındaki Sultan Ahmet, Ayasofya
ve Süleymaniye’nin muhteşem minareleri şehadet parmakları
gibi göğe uzanmıştı. Galata Kulesi de Kız Kulesine
kavuşmak istercesine iri cüssesini kar taneleri
arasından gösteriyordu.
Bir gün kalmıştı, sadece bir gün…
Yarını iple çekiyordu buralara kavuşabilmek için.
Çöreğini bitirmiş, bir çay daha almıştı. Dışarıda
kar hızını azaltmış, rüzgâr ıslığını kesmişti. Kaşla göz
arasında çayını içip hava kararmadan yola koyuldu.
Fakülte binasının kapısını açar açmaz soğuk hava yüzünü
yalamakta gecikmedi. Karlar az önceki etkisini
kaybetmiş, kuş tüyü yastıktan boşalan beyaz tüyler
gibi nazlı nazlı uçuşuyordu. Üzerindeki siyah mantosu,
annesinin ördüğü mor atkısı ve başındaki leylak çiçek-
85