Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

More documents

Recommendations

Info

EĞİTİM-BİR-SEN Karanlık Dönemler ve Ödenmiş Bedeller toprakla iç içe olmak güzeldi güzel olmasına da, ağır işçileriydik bu toprakların ben ve kardeşlerim. Daha iyi bir dünya kurmak için, dedemin köyde istediği yaşam tarzını benimsemeyip altı çocuğu ve eşi Meryem Hanımı alıp köyden göçün hikâyesini yazmak inanın yaşamak kadar zor. 340 “Sizi buradan götüreceğim.” demiş babam. “Nereye gideriz Bey!” diyen anneme “İlkokulu bitirdim, diplomam var elimde. Bu çocukları okutmamız lazım. İmtihanlara girip inşallah bir işe bulup gideceğiz buradan.” diyen kocasına “Bu iş nasıl olacak. Bizim kaderimiz bu dağlar, bu çile…” demiş annem. Babasının bütün mal varlığından uzak kalmayı göze almış bir babam vardı benim. Vardı diyorum... O da çocukluğumun en acı kaybı olarak işlendi hafızama... Babamızı kaybettiğimiz gün ki hayatım boyunca unutamayacağım bir gündür, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını hepimiz anlamıştık. Evet, o gün… Yavaş yavaş göğe doğru yükselen güneş varabileceği en uç noktaya ulaşmıştı. Ortalıkta bir gariplik olduğunu hissetmek pek zor değildi. Sıkıcı bir hava güneşin de yardımıyla katlanarak artırıyordu şiddetini. Babamın her sabah erkenden saatlerce yol alarak getirdiği odunları bir bir kucaklayıp isli odanın derinliklerine dolduruyordu annem. Küçük kardeşimin bugün her zamankinden fazla can sıkan sızlanmaları ile büyük ablam Güler’in, çok istediği bir parça kumaş alınmadığı için sitem üstüne sitem yağdırmasına annem nedense çok duyarsız kalıyordu bugün. Havada olduğu gibi her şeyde bir gariplik vardı bugün. Küçük ablam Gönül dikiş kursunu başarıyla bitirmiş, belgesini almak için okulda sıranın kendisine gelmesini bekliyordu. Aklı da babamdaydı, çünkü babam odundan dönüşte ablamın törenine
Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması katılacaktı. Bu okul babamın iş yeriydi. Ablalarım boş zamanlarında babama yardıma gelirlerdi okula. İşte o zamanlarda dinlemişlerdi babamın hikâyesini. Babam, çocuklarını okutmak uğruna babasının topraklarından vazgeçmeyi göze almış ve bizi bu zor şartlarda okutmak için çabalıyordu. İlkokulun temizlik işlerine bakıyordu babam. İşinden arta kalan zamanlarında evin odununu temin etmek için dağa gidiyordu. Maalesef o gün çok uzun zaman geçmesine rağmen dağdan dönmedi babam... İşte o gün başladı hayatımızın dönüm noktasıydı. Köylüler babamın dağdan eve cansız gelen bedenini annem, ben ve kardeşlerimin gözleri önünden köye doğru taşırken hayatımın artık eskisi gibi olmayacağını nerden bilebilirdim. Babamın en büyük isteğiydi bizi okutmak. Sırf bunun için feda etmişti kendini. Babam odun getirmek için gittiği dağda baltayı ayağına vurmuş ve köye ulaşamadan kan kaybından ölmüştü dağ yolunda. Babamın son sözlerine ulaşan Ahmet amca “Ah! Çocuklarımı okutamadım.” diye diye can verdiğini söylerdi hep bize. Kardeşlerim; ben, iki ablam ve annem için sıkıntılı bir dönem çoktan başlamıştı bile. Bu şartlarda okumamız imkânsızdı... Geri babamın köyüne mi dönecektik yoksa. Dedemin “Yapamadınız değil mi? “Ben bakmazsam siz acınızdan ölürsünüz.” sözlerini duyar gibiydi annem. Annem, bizi köye geri göndermeyeceğini söyledi. Peki, nasıl okuyacaktık. Bu filmin de senaryosu çoktan yazılmıştı. Kendi yağımızda kavrulmaya çalışırken, bizim adımıza birdenbire alınan bir kararla bize yatılı okul yolu görünmüştü. Bu bizim için baba ocağından ilk ayrılık demekti. Ağır bir imtihana hazırlanıyorduk... Baba ocağından kopmak hiç de kolay olmadı... Annemin ağlamaları, kız kardeşlerimin gözyaşları, kü- 341
Page 1 and 2:
Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Meh
Page 3 and 4:
Page 5 and 6:
İÇİNDEKİLER Ödenmiş Bedeller
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
TAKDİM Çağımızdaki en gelişmi
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
ÖNSÖZ “Açlığın yüzüne, at
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
HOCA YAZIKSIN EKMEĞİNDEN OLURSUN
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
GÜL ŞERBETİ İsmail HAYAL / Güm
Page 31 and 32:
…/ Ödenmiş Bedeller Unutulması
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
KARA BASMA YASAĞI Yavuz BAYRAM / A
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
BEN NE YAPMIŞTIM Faruk ERDOĞAN /
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
28 ŞUBAT SÜRECİNDE VAN İMAM HAT
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
PARDON Ahmet ERDEM / Diyarbakır Ok
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
anlaşılıyor ki biz paçayı orad
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
DARBE BÜRÜMÜŞ GÖZLER Mahli BOY
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
GÜCÜK: BAHARA RAMAK KALA İbrahim
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
AĞLARSA ANAM AĞLAR Mehmet BORAN /
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
HAYKIRAN BAKIŞLAR Cengiz DELİCAN
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290: Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Meh
Page 301 and 302: Suskunluğun Gölgesi Ödenmiş Bed
Page 305 and 306: 1 Ödenmiş Bedeller Unutulmasın M
Page 309 and 310: 5 Ödenmiş Bedeller Unutulmasın M
Page 323 and 324: İç savaşa ramak kalmıştı. Öd
Page 339: AĞLATIRSA MEVLAM YİNE GÜLDÜRÜR
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
BİR DAHA ASLA YAŞANMASIN Z. G. *
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
HAYATIN GERÇEKLERİ Beşir KARAHAS
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
KENDİNİ KURTARMAK Mehmet ÇALIŞA
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
ONLAR YAŞAR, BİZ YAZARIZ… Söze
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
GAZETELER 300 GÜN KAPATILDI Ödenm
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447 and 448:
Page 449 and 450:
Page 451 and 452:
Page 453 and 454:
Page 455 and 456:
Page 457 and 458:
Page 459 and 460:
Page 461 and 462:
Page 463 and 464:
Page 465 and 466:
Page 467 and 468:
Page 469 and 470:
Page 471 and 472:
Page 473 and 474:
Page 475 and 476:
Page 477 and 478:
Page 479 and 480:
Page 481 and 482:
Page 483 and 484:
Page 485 and 486:
Page 487 and 488:
Page 489 and 490:
Page 491 and 492:
Page 493:
show all

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?