Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
sinin Noterini vurmuşlardı. Silah sesini duyduk. Sabah
olunca öğrendik ki; işimiz var, gel işimizi gör demişlerdi.
Mesai saati olmadığı halde, insanlık namına inmiş,
tam kapıyı açmış içeri girerken kafasına sıkmışlardı.
Yazın köyde babama yardım amacıyla çobanlığa
gitmiştim. Birkaç kişi birinin boynuna ip bağlamış
köpek gibi çekerek götürüyorlardı. Çok geçmeden silah
sesi geldi adamı öldürdüler. Adam şoför imiş,
Osmaniye’den kamyonuna yük almış doğuya götürüyormuş.
Osmaniye’den telefonla bildirmişler, şucudur
diyerek anlatmışlar. Adam Aligör’de yakıt almak için
durunca almış dağa kaçırmışlar ve öldürmüşlerdi.
O günlerde arkadaşlarımın hemen hepsini ayrı ayrı
ya bıçakla yaralıyor, ya sopa ile dövüyor veya tehdit
ediyor, derneğimize geleceksiniz, siz de Kürt değil misiniz?
diyorlardı. Arkadaşlarımdan Haydar, Mahmut,
Müslim, Osman, Hüseyin, Ali, Hasan, Şükrü, şu an
aklıma gelenler, hep okulu bırakmak zorunda kaldılar.
Bırakanların babalarına gidip okula devam etmelerini
istediğimde: “Burası Suruç, bir çocuğumuzu öldürseler,
kan davasına dönüşür, neyime lazım, varsın okumasın,
köyümde gözümün önünde olsun, işimi yapsın.” diyorlardı.
Okulumuza başladığımızda üç sınıf idik, o sıralar
okulda öğrenci kalmamış okul kapanmakla yüz yüze
gelmişti.
Birkaç arkadaşım, olay olmuyor, sakindir diye, Gaziantep,
Nizip İmam Hatip Lisesine kaydını almışlardı.
Ben artık ortaokul üçüncü sınıfa silahla gitmek zorunda
kalmıştım. Ya beni vuracaklar, ya ben birini vuracaktım.
Bu şekilde okuyamayacağımı anladım, ben de
Nizip İmam Hatip Lisesine kaydımı aldım. Fevkani
Camisinde imamın odasında beş kişi kalıyor, okul okuyorduk.
Diploma almaya hak kazandık. “Liseyi nasıl
okuyacağımı?” kara kara düşündüm. Türkiye’den Suudi
Arabistan’a gitmiş bir avukatın adresini buldum. Bir
463