Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
“Amca!” dedi, “Sen çalıştın da ne oldu? Pişman olmadın
mı?”
Demek kâbus gerçek olmuş, sıfıra kadar düşmüştüm.
Issız zamanlardı. Yüreğimde uzun ve soğuk bir kış
hüküm sürmekteydi. Tek seçeneğimin sümbülün ve
menekşenin ve çiğdemlerin bu yıl biraz daha erken
açması olduğunu biliyordum. Yine de... Yani her şeye
rağmen... Bütün bu olup bitenlere ve bitmeyenlere rağmen...
Bunca kara kışa, soğuğa ve rüzgâra rağmen, ne
garip bir sokak kedisiydim ki ki hâlâ sıcak sütün, üstünde
yemek, içinde ekmek pişen o eski sobaların ve
insanlarla dost olmanın hayalini kuruyordum.
Gerçekten düşündüğümüzden daha dirençliydik.
Garip biçimde öfkemize hâkim olacak kadar sakindik.
Yalnız bizimle ilgili toplantı veya bir görüşme olduğunda
zaman zaman konuşmakta güçlük çekiyordum. Yazmak
daha kolay geliyordu. Hâlâ öyle geliyor. Yazmaktan
ve ümitvâr olmaktan hiç vazgeçmedim. İçimden
bir ses, “Buraya kadardı. Bundan sonrası başka türlü
olacak. Hak, nice şerleri hayr eyler.” diyordu. “Bir binâ
tâ ki harâb olmaya ma’mûr olmaz.”dı. Bakalım “Gün
doğmadan neşîme-i şebden neler doğacaktı?”
İlk hamle, 2006’nın yine bir küçük ayında geldi. Ara
atamalarda 1996’da ayrıldığım öğretmenliğe döndüm.
Amasya Göynücek Çok Programlı Lisesi Türk Dili ve
Edebiyatı öğretmeni olmuştum. Avni Bey de gelişmelerden
sonra üniversiteden ayrılmış, İl Millî Eğitim
Müdürü olmuştu. Beni Basın ve Halkla İlişkiler Sorumlusu
olarak merkeze aldı. Bütün toplantılara beni de
makam arabasıyla götürüyor, basın danışmanı olarak
takdim ediyor ve her fırsatta bana ne kadar güvendiğini,
değer verdiğini gösteriyordu. Yüreğimi soğutmak
için böyle yaptığını biliyordum elbet. Allah’ın işine bakın
ki bir gün “Bak kadro bekliyorsun. Avni Erdemir’le
109