Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
Darbe bürümüş gözlerin işledikleri cinayetler canlara
son verirken, ölümü dileyip de cezaevi köşelerinde
bulamayanları, dilleri olsa da nelere şahit olduklarını
açıklasa Mamak, Metris, Ulucanlar, Diyarbakır ve diğer
cezaevleri.
Karıncanın çilesi kendine büyüktü, filin çilesi de
kendine. Çınarın çatırtısı cüssesiyle uyumlu bir feryadın
çığlığına dönüşürken, fidanın feryadı nice feryatlar
arasında duyulmuyordu bile.
Bütün bu yaşananlara şahit olurken yıllarca çektiğim
azabı konuşmayı ar belledim ve sustum, sustum,
sustum. Öyle ya, kayıplar o kadar büyüktü ki kimler
nelerini kaybetmemişti ki. Babalarını, eşlerini, evlatlarını,
mallarını, mülklerini, şereflerini, haysiyetlerini,
namuslarını, erkekliklerini, sağlıklarını ve de akıllarını.
Ama yine de Sabri Türk, demin dediğim gibi hatırladıkça
yeniden yaşadığım hatıralarımı, bir kez daha
beni 1980 kışına götürerek canlandırdı.
Ülkücüydüm. Hem de katıksız. Tesirinde kaldıklarım
elbette olmuştu ama hiç zorlanmadan kendim tercih
etmiştim ülkücülüğü. O zamanki tabirle “Ya komünist
ya da ülkücü” olacaktım. Veya onların tabiriyle “Ya
devrimci ya da faşist” olacaktım. Onlar komünistliğe
bizim faşistliğe gösterdiğimiz kadar tepki göstermezlerdi.
Ama biz, Hitler’i, Mussolini’yi hiç sevmediğimizi
ispatlamaya çalışır dururduk, faşizmin ırk üstünlüğüne
dayalı bir ideoloji olduğuna değinmeden.
Erzurum’da Edebiyat Fakültesi’nin Tarih Bölümünde
4. sınıf öğrencisiydim. Geceleri uyumaya çalışırken
varlığını kimsenin bilmediği sevdiğimi değil, Büyük
Turan idealinin gerçekleşeceği günleri düşünürdüm
vallahi. Orta Asya Tarihi hocamız Gökalp Türükoğlu
kadar olmasa da Turancıydım ama aynı zamanda İs-
175