Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
oluşan kahvaltımı getirdi. Epey de acıkmış olacaktım
ki “―Bismillah” deyip birkaç okkalı lokma aldım. Birden
Hz. Süleyman ile Karıncanın kıssası aklıma geldi.
Ya beni diğer öğünde unuturlarsa diye aklımdan geçirdim.
Kahvaltımın geri kalanını olduğu gibi battaniyenin
üzerine bıraktım. Öğle de aynı kişi tarafından aynı
menü getirildi. Niye yemediğimi sordu. O’na şöyle bir
baktım. O beğenmediğimi düşünmüş olmalı ki “―Ha
Ha Haaa…” diye kahkaha atıp gitti. Hâlbuki bu dışarıda
yediğim büryandan daha iyiydi. İki gün boyunca hayatım
hücre ile lavabo arasında geçti. Hiç kimse ne bir
şey soruyor ne de niye buraya getirildiğim konusunda
bana bilgi veriyordu.
18 Mayıs sabahı da aynı kahvaltıdan sonra “―Birazdan
sorguya gideceksin!” diye korkutucu bir ses tonu
ile aynı şahıs haber verdi. Bir taraftan “―Of be! Nihayet
fazla beklemeyeceğim.” Bir taraftan da içime bir
kurt düştü. “―Acaba ne soracaklar? Beni neyle suçlayacaklar?
Beni niye buraya getirdiler? Ne suç işledim
kendimden habersiz?” Beni bu düşünceler sarmışken
kapı hızlı hızlı birkaç kez vuruldu. “―Bandajı kafana
geçir.” Bandajı hiçbir şeyi görmeyecek şekilde kafama
geçirdim.
Demir kapı açıldı ve biri koluma girdi. Sola doğru
on üç adım gittik. Artı komutlara gerek duymuyordu
benim adamım. Üç adımlık bir köşe döndük ve yirmi üç
adım yürüdükten sonra kapının açılma sesi ile içeri girdik.
Bir sandalyeye oturtuldum. Bandajı aldılar. Gözlerim
ışığa alışınca etrafa şöyle bir baktım. Odada üç kişi
vardı. Ana kumanda masasında oturan kişi bilgisayara
doğru bakmamı söyledi. Bir diğeri bilgisayarın başında
oturmuş büyük ihtimalle ifademi yazacaktı. Bir diğeri
ise ayakta duruyordu.
SORGU
151