Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

EĞİTİM-BİR-SEN
Karanlık Dönemler ve Ödenmiş Bedeller
Müstakbel damadım İstanbul’dan bir arkadaşı vasıtasıyla,
daha doğrusu, bir arkadaşının selamıyla getirmişti
bizleri İnegöl’e Sabri Türk’ün yanına. Eşim,
dünürüm ve eşi, kızım, nişanlısı ve ben…
Hem kızımı gelin edeceğimden biraz düşünceliydim
hem dünürlerin alacağı mobilyaların haricinde, “Ben
de kızıma bütçeme uygun bir oturma grubu alabilir miyim?”
diye endişeli, hem de dünürlerin ve damadın yanında
maddi sıkıntıyı dışa vurmamaya çalışmanın gerginliği
içindeyken, hâlâ beynimin bir parçasını onunla
meşgul ediyordum. Onu incelerken hayalimde üzerine
üniformasını giydiriyor ve öyle süzüyordum. Subay tıraşı
değilse de çok uzun olmayan kıvırcık ve siyah saçlı,
beyaz benizli, saç ve tenine uyumlu karakaşlarıyla ve
gözleriyle gayet yakışıklı bir siması vardı. Orta boyluydu,
hızlı bir şekilde konuşurken bile Türkçeyi çok düzgün
kullanan hatta seçtiği kelimelere dikkat edebilen
bir dil disiplinine sahipti.
Girdiğimiz her mağazada olabildiğince pazarlık yapıyor,
dünürümün almak istediği mobilyaların kalitesini
iyice inceliyor, mağazadan çıkınca da askeri bir
gruptaymış ve çok önemli bir faaliyetteymiş gibi durum
değerlendirmesi yapıyor, âdeta rapor veriyordu.
Gençler ise o kadar ince eleyip sık dokuyorlardı ki ben
bile artık bu kadar ayrıntıya tahammül edememekte
iken o, sabırla ve hoşgörü ile onların tercihlerini dikkate
alarak onlarla ve gönüllü bir şekilde bensiz -eşimle
beni bir arkadaşının mağazasında dinlenmeye bırakarak-
yeniden bir mağaza turuna başlıyorlardı.
Nihayet grubumuz, gençlerin istediği renk, model ve
desenlerde mobilya takımlarını sipariş ederek döndüklerinde,
öğleüzeri yemyeşil vadilerin arasında gümüş
gibi parlayan ve kıvrılan asfalt yollardan geldiğimiz
İnegöl’de, akşamın kızıllığı başlamıştı.
168