Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

EĞİTİM-BİR-SEN
Karanlık Dönemler ve Ödenmiş Bedeller
dığı sevki yokladı, yerinde duruyordu. Bu yarın için bir
tedbirdi. Fen bilgisi öğretmeni ilk saatten önce sevk
alarak çoktan gitmişti. Müfettişlerin kıdemli olanı giden
evrak defterine hızlıca göz attı. Bakışları düştü,
çünkü avını kaçıran bir avcıydı şimdi. Sorgular gibi bakışlarını
okul müdürünün üzerinde gezdirdi:
- Ah ah! Çekirge bir zıplar... Her neyse şu yukarılara
çıkın bir turlayın bakalım! Diye çıkıştı yanındakilere.
Okulun içinde bir hareketlilik olmuştu. Sanki deprem,
sanki yangın, yok yok adeta bir baskın… İçi cızz
etmişti, Din Kültürü Öğretmeninin, canı iyiden iyiye
sıkılmıştı. Hiçbir şey yokmuş gibi dersine girmeyi yediremiyordu.
Ayakları müdür odasına çekiyor, şu müfettişlere
hadlerini bildirmek için, ama aklı sınıfa yönelmesini
ve beklemesini söylüyordu. Sınıfa girdiğinde
bakamadı sevgili öğrencilerinden yana. Bir ceset gibiydi
yürüyen. Var gücünü toplayarak tebeşir alıp döndü
tahtaya. Bir şeyler yazmaya çalışıyordu. Bu arada sınıfın
kapısı açılıyor, bir grup giriyor bir uğultu kopuyor,
tartışmalar oluyor. Bazı öğrenciler dışarı çıkıyor. O bir
şeyler çiziktiriyor, bir şeyler geveliyordu. Çünkü kendinde
değildi. Bir ara arka taraftan bir çığlık sesi geldi.
Sınıfta derin bir sessizlik her köşeyi sardı. Din öğretmeninin
sesi kesildi ve elindeki tebeşir durdu. Öylece
kalakalmıştı. Sınıfta bulunan 6-7 kız öğrenci başını
açmak açmamak arasında çatışma yaşıyorlar; bir tuvalete
kaçıyorlar, bir sınıfa geliyorlar; kıstırılmış serçe
kuşları gibi çırpınıyorlardı. Din öğretmeninin elindeki
bütün tebeşir düştü, parçalandı. Sanki mensubu olduğu
kurumla incelen bağ o an kopmuştu. Düşünüyordu
din öğretmeni, Elmalılı Hamdi Yazır(6) gibi evine dönüp,
kapanıp hiç çıkmamalı mıydı? Yoksa Sütçü İmam
(7) gibi…
308