gavurelo

Gâvur Êlo
Êlo küçük oğlu Hemit‘e misafirlere tütün ikram etmesi
için işaret etti. Diğer oğullarından Zadê o gün bir ineği
satmak için Kars‘taki mal pazarına gitmişti gecenin sabaha
doğru seyreden bir vaktinde. En büyük kardeş olan Fevzi
ise, ekim zamanı yaklaştığından tarladaki taşları temizlemekle
meşguldu. Misafir odasındaki gel-git işlerini henüz
on yaşlarında olan küçük Hemit üstlenmişti. Muş‘tan özel
olarak getirtilen tütün altın sarısındaydı. Hemit kuruması
için tütünü yaydığı küçük tepsiyle sarma kâğıtlarını misafirlerin
önünde gezdirdi. Mısto köyde kamburu olan tek
talihsiz insandı. Odanın dışarıya bakan pencere tarafında
oturmuş, yanındakilerle sohbet ediyordu. Hemit‘in ikram
ettiği tütüne tam uzanmıştı ki, şakacılığıyla bilinen Qadır
dürterek “ayıptır lan. Daha kulağının arkasındakini içmedin
be” diye takıldı. Mısto‘yu hafif bir utanç sardı geçti. Bu
odadakilerin dikkatinden kaçmadı. Şakacı gülüşmelere yol
açtı. Êlo “rahat bırakın çocuğu” dedi. Qadır “Allah aşkına
Heci, gittiğinde bolca dua et de belki bu adamın kamburu
yok olur” diye takılmaya devam etti. Köylü artık Êlo‘ya şimdiden
hacı demeye başlamıştı. Yine gülüşmeler olunca
Eminê Huso‘nun oğlu Qadır biraz da şımarıklığa kaçan
tavrını sürdürmeye devam etti. Bu zaten konuları çoktan
tükenmiş cemaatin hoşuna gidiyordu. Böylesi günlerde,
toplantılarda birinin harcanması olağandı. Kefen bugün
Mısto‘ya biçilmişti. Edê Barê Êlo‘nun yanında, üst tarafta
oturuyordu. Şimdi iyice uzanmış siyah sakallarında da
ortaya çıkan beyaz çizgi, saçlarındakiyle aynı hizadaydı.
Êlo‘nun kulağına doğru eğilerek, yavaş bir sesle “şimdi
seyret olacakları. Qadır kolay bırakmaz yakasını Mısto‘nun
artık” dedi.
Aralarındaki sohpetin odanın malına dönüştüğünü fark
eden Mısto, bu tür şakalara alışık olduğundan, ilgi odağına
55