journal of turkology research tubar volume_31

10
Takdim (31)
bırakmıştır. Đleride bu zararı, şahıslardan çok Türklük bilimi alanı
çekecektir. Çünkü bu bilim dalına yönelenler, alacakları tahsil için yeterli
donanıma sahip bulunmayan, vasıfsız kimseler olacaktır.
Yapılması gereken, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümlerinin ilgi
alanlarını genişletmek ve gerçekten Türklük bilimi uzmanı yetiştirmektir.
Hiç olmazsa büyük şehirlerdeki üniversitelerde bu mümkündür. Diğer
üniversitelerde ise FARABĐ Programı işletilerek aynı sonuca ulaşılabilir.
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümlerinin gerçekten Türklük bilimi uzmanı
yetiştirmesi için, öğrencinin ERASMUS Programından yararlanması şartı
da getirilebilir. Türk Cumhuriyetleri ve akraba topluluklar arasındaki
öğrenci değişimine, Türklük bilimi uzmanı adaylarının tamamı
katılabilecek ölçekte bir işlerlik kazandırılabilir. Bu da öğrencinin
Azerbaycan ve Türkiye Türkçesi dışında en az iki Türk lehçesini
öğrenmesi demektir. Fakat bu da yetmez. Tarih ve Uluslararası Đlişkiler
Bölümlerinin pek çok dersi, Türklük bilimi için elzemdir. Bu tür
sertifikaları almış bir mezun, sadece öğretmenliğe mecbur olmayacak,
kültür ve etnografya ile ilgili her türlü kurumda, uluslararası kuruluşlarda,
Hariciye kadrolarında, medyada kendine yer bulabilecektir. Hatta dünya
vatandaşı olabilecek biçimde yetişen Türklük bilimi uzmanları,
uluslararası ticarette aranan eleman olacaklar, kendi işlerini
kurabileceklerdir.
Bu gelişmelerin doğal sonucu olarak Türklük bilimi, kısa müddet
sonra, akranlarından daha donanımlı kimselerin yöneldiği bir alan hâline
gelecektir.
19 Mayıs 2012- Ankara
Nâzım H. POLAT