journal of turkology research tubar volume_31

140
TÜBAR-XXXI-/2012-Bahar/Burcu KARAKAYA
halarına göre ise “Naóìfì” olarak kabul edilmelidir. Beytin anlamı itibarıyla
bu isimlerin hepsinin müellifin adı olarak kabul edilmesi uygun
görülebilmekte, aksi düşünüldüğünde ise birinci mısrada geçen “øaèìf”
ismi gibi bu isimlerin de şairin kendisini vasıflandırdığı bir sıfat olabileceği
ihtimali akla gelmektedir. Ne var ki bu isimlerin mesnevide müellifin
mahlası olduğunu düşündürebilecek başka herhangi bir beyitte -hiç
değilse gazel ya da diğer şiirlerde- geçmemesi bu ihtimalleri geçersiz
kılmaktadır. Oysaki Halide C. Dolu’nun da tespitleriyle müellifin adı
olarak kabul edebileceğimiz “Garîb/Karîb” ismi veya mahlası mesnevide,
ekseriyetle de gazellerin son beyitlerinde sıklıkla geçmektedir. Bu ismin
geçtiği bazı beyitlerde şair kimi şeylerden yakınmakta veyahut kendisine
seslenmektedir.
Đy áarìb bil başa yazılan gelür (233/1. mısra)
Ey áarìb özenme dünyā fānidür (1521/1. mısra)
gibi mısralara ve birini aşağıya örnek olmak üzere aldığımız pek çok
gazele göre bu müellifin adının/mahlasının “Garîb” olması daha makul
görünmektedir:
Çünki Yÿsuf Mıãr iline òan olur
Hem otuz yaşında ol sulùān olur (1826)
Tañrı aña virmiş-idi òÿb cemāl
Yüzini gören kişi óayrān olur (1827)
Yüzini görse anuñ bedr olmış ay
Kendü óüsnine dönüp peşmān olur (1828)
Leylì dirken Mecnÿn anı görsedi
Unudup Leylì’sini dìvāne_olur (1829)
Güli bülbül medó iderken görse_anı
Gül buyumış diyü_işi efàān olur (1830)
Dünyāya ancılayın òÿb gelmedi
Anuñ-içün èāleme destān olur (1831)
Zelòa anı gördi geçdi dünyādan
Anuñ içün dünyā_aña zindān olur (1832)
Ey áarìb sen medó idemezsin anı