journal of turkology research tubar volume_31

209
TÜBAR-XXXI-/2012-Bahar/Metin Neşrinin Ana Esasları
17. Nüsha farkları gösterilirken önce ana metne alınan doğru olarak
kabul ettiğimiz şekil verilmiş, iki nokta işaretinden (:) sonra diğer nüsha(lar)daki
varyant(lar) gösterilmiş, boşluktan sonra da asıl metne alınmayan
şeklin bulunduğu nüshanın/nüshaların rumuzuna/rumuzlarına yer
verilmiştir: “yiyü götür: yi vü götür B.” gibi.
18. Müstensihlerden kaynaklanan ڭ — ن)‏ karışıklığı başta olmak
üzere kimi eklerin yanlış yazılması vb.) yaygın imlâ hatalarının aparatta
gösterilmesine gerek görülmemiştir.
19. Aynı şekilde, eser EAT döneminde yazılmış olduğu için muahhar
nüshalardaki bu dönem imlâsına uymayan yazılımlar (“virdüñ” yerine
“virdiñ” imlâsı gibi) da nüsha farkı olarak gösterilmemiştir. Ancak bu tür
durumlar, ilgili nüsha tanıtılırken “Nüshanın imlâ özellikleri” alt başlığı
altında belirtilmiştir.
20. “Sâ’il, mâ’il...” gibi hemzeli kelimelerin yazımında metne
uyulmuş, metinde ye ile yazılmışsa ye ile (sÀyil, mÀyil), hemze ile yazılmışsa
metinde de hemzeli yazılım (sÀéil, mÀéil) tercih edilmiştir.
21. Metin tespitinde bir birlik sağlamak amacıyla Arapça ve Farsça
kelime ve tamlamalarda Đsmail Ünver tarafından yayımlanan ve metin
neşirlerinde büyük ölçüde kabul gören “Çeviriyazıda Yazım Birliği Üzerine
Öneriler” başlıklı makalede getirilen esaslara uyulmaya çalışılmıştır.
22. Neşirde klâsik transkripsiyon sistemi kullanılmıştır. Kimi neşirlerde
farklı şekillerde gösterilen harflerdeki tercihlerimiz şu şekilde olmuştur:
: å ث
: ò خ
: ú ق
: ñ ڭ
Farsça’daki “vâv-ı ma’dûle”ler ise “˘” ile gösterilmiştir.