journal of turkology research tubar volume_31

138
TÜBAR-XXXI-/2012-Bahar/Burcu KARAKAYA
ziyadesiyle gazel nevinden şiirlerin sonunda, umumiyetle “Garîb” ve
daha az olarak da “Karîb” mahlası veyahut ismi gibi kullanılmış sözlerdir
(Dolu 1952: 435). Buna göre eserin elimizdeki mevcut nüshalarında saptayabildiğimiz
“Garîb” ismi ya da mahlasının geçtiği kimi beyitler şöyledir:
59
Đy áarìb bil başa yazılan gelür
äabr úılmaúdur bil anuñ çāresi (233)
N’eylesün ol yaúdı fürúat ayruluú
Yā áarìb’üñ gözi yaşın kim sile (428)
Ey áarìb özenme dünyā fānidür
Özeneni ãoñra óayrān eyledi (1521)
Ey áarìb sen medó idemezsin anı
èAúl irişmez aña mestān olur (1833)
Elimizdeki nüshalardan biri (M) üzerine 1963 yılında yapılan bir
bitirme tezinde 60 eserin müellifinin meçhul olduğu kanaatine varılmıştır.
Keza bu nüshayla birlikte eserin elimizde var olan dört nüshası (AÖ 1 ,
MK 1 , MK 2 , YK) da bulundukları kütüphanelerin kataloglarına müelliflerinin
kim olduğu belirtilmeden/tespit edilemeden kaydedilmiştir.
Eserin Milli Kütüphane Yazmalar veri tabanında 06 Hk 2073/1
numarada kayıtlı bir diğer nüshasının (AÖ 2 ) müellifinin adı, Nahifî olarak
gösterilmiş ve müellifin adının nüshanın 3a varağında geçtiği notu düşürülmüştür.
3a varağında müellifin adının Nahifî olarak tespit edildiği
beyit ise şöyledir:
Añalar burada bu ben øaèìfi
Diyeler kim Đlāhì şol naòì
òìfi
59
60
Bu makalede örnek olarak gösterdiğimiz beyitler, tez olarak hazırladığımız
eserin tenkitli metninden alınmıştır.
Sungur 1963.