TURK MITOLOJI ANSIKLOPEDISI

D e n i z K A R A K U R T
S a y f a | 642
Sanlav [Azəricə: Sanlav]
Sanlav – İslâmiyet öncesi Şamanlık döneminde kullanılan öz Türkçe bir kelimedir. Şamanlık
döneminde her köyün ya da kabîlenin bir "saygın kişisi" vardı.
Sanlav, içinde bulunduğu topluluğun "saygın kişisi" sıfatıyla davranır ve kararlar verirdi. Bu
kararlar idari ve siyasi kararlar olmayıp tamamen töresel davranışların düzeni ile ilgiliydi. Bu
bağlamda sanlav, köyde ya da kabîlede doğan çocukların ergenlik çağına kadar taşıyacakları ilk
isimlerini verirdi. Bu çocukların ergenlik çağından sonra taşıyacakları isimlerini ise köyün ya da
kabîlenin reisi, şefi verirdi. Çocuğun anne ya da babası çocuklarına isim koyamazlardı. Bu işi
sanlav ve kabîle reisi yapardı. Bu töresel davranışa bağlı olarak günümüzde bile birçok Türk
kültür dairesindeki topluluklarda anne-babalar kendi büyüklerinin yanında (kendi anne-babaları)
çocuklarını kucaklarına almazlar. Bu davranış Türk kültüründen etkilenen diğer komşu ve birlikte
yaşanan kültürlere de yansımıştır. Bu isim koyma biçimi aynen Kuzey Amerika yerlilerinde de
görülmekte ve bu nedenle de Orta Asya halk toplulukları ile Kuzey Amerika yerli toplulukları
arasındaki ırksal ve kültürel bağların birliği savına destek olarak kullanılmaktadır.
Bu uygulama günümüze kadar kısmen değişerek gelmiştir. Günümüzde ailede doğan çocuklara
ya ailenin saygın bir kişisi isim vermektedir ya da erkeğin ya da kadının ailesindeki saygın bir
kişinin ismi veya güvendikleri, inandıkları kişilerin ismi verilmektedir. Sonuç olarak, sanlav
kelimesi "isim veren, isim koyan" anlamında bir sıfattır.
Kaynakça
� Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt PDF
� Divan-ı Lugat-itTürk
Ayrıca bakınız
� Aksakallı
� Aksaçlı
� Adsız
Saňlaw
TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ