Kitap10 - Prof. Dr. Ebülfeyz ELÇİBEY - turan-sam

çalıĢıyordu. Bütöv Azerbaycan Yolunda isimli kitabı bu çalıĢmalarının muhteĢem ürünlerindenbiridir. Bir hayli macera ile ilk baskısını yaptırabildiğimiz ve az sayıda basılan bu kitabın, yenibaskılarının yapılması ve herkes tarafından mutlaka okunması bir kazanç olacaktır.Bey'in üzerinde hassasiyetle durduğu bir diğer husus da, müĢterek karar aldığımız, Türkmilliyetçiliğinin çağdaĢ stratejisi üzerine yapılması gereken çalıĢmalardı. Türk milliyetçiliğineçağdaĢ yorum getirmek, yeni metodlar tespit ve tayin etmek inkâr edilemez bir ihtiyaç halinialmıĢtı. Bu ihtiyacın, konusunun uzmanları tarafından ele alınarak bir programa bağlanmasınıve kısa zamanda telafisini arzuluyordu... Ana baĢlıkları tespitten ibaret görevimi yaptım.BaĢka kimlere görev verdiğini ve iĢin hangi safhada bulunduğunu ne yazık ki bilmiyorum.Keleki günleri bir büyük kitaba sığmayacak kadar olaylarla doludur. Bunlar elbette bir günbirileri tarafından yazılacaktır. Umarım ki, yalnızca gerçekleri abartmadan ve saptırmadanyazarlar... Maceralı Bakü dönüĢünden sonra da Bey bitmeyen ve gittikçe artan siyasî baskı,maddi zorluk ve kendi etrafındaki isimlerin çoğu çocukça kapris ve didiĢmeleri arasındamilletine hizmete devam etmiĢtir. En son 1999 yılı Ağustos'unda yapılan Halk Cephesi'ninonuncu yılı kutlamalarında, bir yandan onun içinde bulunduğu zorluklara bir yandan da,yeniden ve dev adımlarla liderleĢmesine Ģahit oldum. Siyasî hasımları dahi onu bir kahramanve Halk hareketinin "Ģeksiz, Ģüphesiz ve ortaksız lideri" olarak görüyor ve bunu ifâdeediyorlardı. Halk artık Ģikâyet ve dileklerini, yazılı ve sözlü olarak ona yöneltiyor ve Bey adetafiili Devlet BaĢkanlığı yapıyordu. UmutlanmıĢtım.Kendisiyle anlaĢmamız; yeniden Devlet BaĢkanı seçilinceye kadar tam destekti. Bu anlaĢmayıonaylamakta zorlanmıĢ ve sebebini sormuĢtu. Ben de, geçmiĢin acı bir tecrübe oduğunu,ikbâl günlerinde herkesin (bilâ istisna) etrafında olacağını, hatta sürgünde olduğudönemlerde kendisini acımasız ve gerçek dıĢı izafelerle suçlayanların dahi, arsız bir Ģekildeyeniden etrafına birikeceğini, bunun eĢyanın tabiatında var olduğunu ve benim bu güruhuniçinde yer almak istemediğimi belirttim. Acı acı güldü ve kabullendi.Bey'in Ankara Hastanesi'nde geçen iki döneminde de, diğer gerçek dostları ile birlikte vemümkün olduğunca yanında bulunmaya çalıĢtım. Kelimenin tam anlamıyla bu garip günlerinburada anlatımına girmeyeceğim. Her günün bir ibret, bir ders, acı dolu ve buruk olduğunubelirtmekle yetineceğim. Bey'in ölümü, kendi ihmâlinin ve güç sahiplerinin ihmâlinin acı birneticesidir.. (O'nun ölümünün Türk birliğinin fikir ve fiil olarak diriliĢine vesile olmasınıdiliyorum). Ben büyük kardeĢimi, ağabeyimi kaybettim. En büyük üzüntüm, vasiyetini yerinegetirme imkânı bulamayıĢımdır. Annesi Mihrinisa Hanımın ve benim annem Mehnisa Hanımınmezarları üzerine benden and almıĢ ve "Ölü veya diri Bakü'ye beni sen götüreceksin.Mezara sen koyacaksın" demiĢti. O büyük insanın cenazesi, anlaĢılmaz bir acele ile uçağadoğru götürülürken ben yoldaydım ve maalesef yetiĢemedim. Tek tesellim, onun aziz na'Ģınınçok sevdiği Mehmetçikler'in omuzlarında taĢınması oldu. Türk bayrağı, hayatı boyunca süs vegösteriĢten kaçan Bey'in son süsüydü ve ona en çok yakıĢan tek süsü de bu olmuĢtu.Örtülü sansürlerin, yasakların, ihtiyatın ve korkunun tesiriyle sağlığında ağzını açmayanlar,açamayanlar ölümünden sonra, çok güzel konuĢmalar yaptılar, çok güzel yazılar yazdılar.Benim satırlarım elbette bunların yanında sönük kalır. Sağlığında sürekli kendinden bir Ģeylerveren Bey, ölümünden sonra da vermeye devam ediyor ve ağzını açan herkes ondan bir pay