fe91dea1d5b6e592e5c65ce9c2fcbec67ee61d14

Tek sorun bu "çemberi köşelendirme” gayretinin, simgesel ve imgeselözdeşleşme arasındaki bu döngüsel hareketin, her zaman belli biratık/fazla yaratmasıdır. Gösteren zincirinin anlamını geri dönüşlüolarak sabitleyen her "dikme" işleminden sonra, her zaman için bellibir boşluk, bir açıklık kalır; bu boşluk grafiğin üçüncü biçiminde ünlü"Che vuoi" ile gösterilmektedir - "Bana bunu anlatıyorsun, ama bununlane yapmak istiyorsun, neyi amaçlıyorsun?":Nitekim, "dikme" eğrisinin üzerinde yükselen bu soru işareti, sözceile sözcelenişi arasındaki bir mesafenin sürdüğünü işaret eder: Sözcedüzeyinde bana bunu söylüyorsun, ama bununla bana ne söylemekistiyorsun? Söz eylemleri teorisinin yerleşik terimleriyle, bu boşluğusöyleniş tarzı ile verili bir sözcenin deyişsel gücü arasındaki farklılıkolarak adlandırabiliriz tabii ki.) Taleple arasındaki farkı göz önündebulundurarak arzuyu (grafikte desire d ile gösteriliyor) işte tam sözceüzerindeki sorunun yükseldiği bu yere, "Bana bunu niye söylüyorsun?"unyerine yerleştirebiliriz: Benden bir şey talep ediyorsun, amaaslında ne istiyorsun, bu taleple neyi amaçlıyorsun? Talep ile arzuarasındaki bu yarılma, histerik öznenin konumunu tanımlayan şeydir:Klasik Lacancı formüle göre, histerik talebin mantığı şudur: "Sendenbunu talep ediyorum, ama aslında senden talebimi çürütmeni istiyorumçünkü talebim bu değil!"O ünlü erkek-şovenisti "kadın orospudur" yollu hikmetin ardındabu sezgi vardır: Kadın orospudur, çünkü ne kastettiğini hiçbir zamangerçekten bilemeyiz; örneğin bizim peşrev teşebbüslerimize "Hayır!"der, ama bu "Hayır!"m aslında bir çifte "Evet!" -daha da saldırgan biryaklaşım takınmamız için yapılan bir davet- anlamına gelip gelmediğindenhiçbir zaman emin olamayız. Bu durumda, kadının gerçek arzusutalebinin tam zıttıdır. Başka bir deyişle, "kadın orospudur" lafı,"Was w ill das Weib?" (Kadın ne ister?) şeklindeki o cevapsız Freudcusorunun kaba bir versiyonudur.Aynı sezgi, bize siyasetin de orospu olduğunu söyleyen bir başkayaygın hikmetin de ardında devreye girmektedir muhtemelen: Meselesadece siyaset alanının yozlaşmış, güvenilmez, vb. olması değildir;mesele daha çok, her siyasi talebin her zaman düz anlamından başkabir şeyi amaçlayan bir diyalektiğe yakalanmış olmasıdır: Örneğin,reddedilmeyi amaçlayan bir provokasyon olarak iş görebilir (bu durumdaonu bozmanın en iyi yolu onunla işbirliği yapmak, ona koşulsuzrıza göstermektir). İyi bilindiği üzere, Lacan'ın 1968 öğrenci başkaldırısınayönelttiği suçlama buydu: Bu başkaldırı esasen yeni bir