fe91dea1d5b6e592e5c65ce9c2fcbec67ee61d14

sifın konumunun yanlışlığını açığa çıkarır. Hegel'in tarihte tekrarınrolüne ilişkin teorisinde söz konusu olan da budur: "Siyasi bir devrimkamuoyu tarafından ancak yenilendiğinde onaylanır genellikle" - yanidevrim ancak baştaki, önceki başarısız girişimin tekran olarak başarılıolabilir. Tekrara duyulan bu ihtiyaç niye?Hegel tekrar teorisini, Jül Sezar'm ölümüyle bağlantılı olarak geliştirmiştir:Sezar şahsi iktidarını pekiştirdiği ve emperyal boyutlarakadar genişlettiği zaman, "nesnel olarak" (kendi içinde) tarihsel doğruya,tarihsel zorunluluğa uygun davranmıştı - Cumhuriyet formu geçerliliğiniyitiriyordu, Roma devletinin birliğini kurtarabilecek tekyönetim biçimi tek bir bireyin iradesine dayalı bir devlet olan monarşiydi;ama biçimsel olarak (kamuoyuna göre, kendi için) hâlâ Cumhuriyethüküm sürüyordu - Cumhuriyet "sadece çoktan ölmüş olduğunuunuttuğu için hâlâ yaşıyordu". Çoktan ölmüş olduğunu bilmeyen babaylailgili ünlü Freudcu rüyayı şerh edecek olursak: "Babası tekrarcanlanmıştı ve onunla her zamanki gibi konuşuyordu, ama (işin ilginçyanı şuydu ki) aslında ölmüştü, sadece bunu bilmiyordu." (Freud1977:559).Sezar'm -tabii ki Cumhuriyet ruhuna aykırı bir biçimde- iktidarışahsında toplaması, hâlâ Cumhuriyet'e inanan "kamuoyu"na keyfi bireylem, olumsal bireysel öz iradenin bir ifadesi gibi gelmişti: Ulaşılansonuç, bu birey (Sezar) ortadan kaldırılırsa, Cumhuriyetin eski ihtişamınayeniden bütünüyle kavuşacağı şeklindeydi. Ama Sezar'a komplokuranlar (Brutus, Cassius ve diğerleri), "aklın kumazlığı"nm mantığımizleyerek tam da Sezar'm Doğruluğuna (yani tarihsel zorunluluğuna)tanıklık etmiş oluyorlardı: Sezar'm öldürülmesinin nihai sonucu,ilk sezar olan Augustus'un tahta geçmesi oldu. Böylece Doğru başarısızlığınkendisinden çıkmış oldu: Sezar'm öldürülmesi, ifade ettiğihedefi başaramayarak, ıskalayarak, Makyavelci bir biçimde, ona tarihinvermiş olduğu görevi yerine getirmişti. Bu görev de, kendi doğruolmayışını -kendi keyfini, olumsal karakterini- reddederek tarihselzorunluluğu sergilemekti (Hegel 1969a: 111-3).Bütün tekrar sorunu burada, Sezar'dan (bir bireyin adı) sezara (Romaimparatorunun unvanı) bu şekilde geçilmesinde açıkça görülmektedir.Tarihsel bir kişi olan Sezar'ın öldürülmesi, nihai sonucu olarak,sezarizm in yerleşmesine yol açmıştır: Kişi-Sezar, unvan-sezar olarakkendini tekrar etmektedir. Bu tekrarın nedeni, itici gücü nedir? Cevapilk bakışta açıkmış gibi görünür: Bilincin "nesnel" tarihsel zorunluluğayetişmekte geç kalması. Tarihsel zorunluluğun devreye girmesini