fe91dea1d5b6e592e5c65ce9c2fcbec67ee61d14

Nitekim Stalinizm ile Benjamin arasındaki karşıtlığı, evrim ci idealizmil e yaratım cı m ateryalizm arasındaki karşıtlık olarak kavrayabiliriz.Lacan, Psikanalizin Etiği hakkındaki Seminerinde, evrimcilikideolojisinin her zaman En Üst İyi'ye, evrimin gidişatına en baştan beriyön veren bir nihai Amaç'a duyulan bir inancı içerdiğine işaret eder.Başka bir deyişle evrimcilik her zaman gizli, kabullenilmeyen bir teleolojiiçerir, oysa materyalizm her zaman yaratımcıdır - her zamangeri dönüşlü bir hareket içerir: Nihai Amaç başlangıçta kayıtlı değildir;şeyler anlamlarını sonradan kazanırlar; aniden bir Düzen yaratılması,geriye dönerek önceki Kaos'a bir anlam yükler.İlk bakışta Benjamin'in radikal biçimde Hegel karşıtı bir konumuvarmış gibi görünür: Diyalektik, kopuşların bile İlerleme'nin sürekliliğiiçine, onun kaçınılmaz mantığı içine dahil edildiği, en rafine ve enhain evrimcilik biçimi değil midir? Muhtemelen Hegel'in kendisi dekendi konumunu böyle görüyordu: Tarihsel sürekliliği kesen kopuşnoktasını, "diyalektiğin askıya alındığı" nokta olarak, Auflıebung'unileriye yönelik hareketini paranteze alan saf bir tekrarın devreye girdiğinokta olarak adlandırmıştı. Ama işte tam bu noktada, Hegel'in radikalevrimcilik-karşıtlığını vurgulamamız gerekir: Diyalektik hareketi"harekete geçiren" mutlak negatiflik, radikal biçimde tarihdışı bir şeyolarak, tarihin "sıfır derecesi" olarak "ölüm dürtüsü"nün müdahalesindenbaşka bir şey değildir - tarihsel hareketin tam kalbinde tarihdışı"mutlak negatiflik" boyutu vardır. Başka bir deyişle, hareketin askıyaalınması diyalektik sürecin kilit anlarından biridir: Mahut "diyalektikhareket", yokluktan çıkmış bir başlangıcın kesintisiz tekrarlanmasından,önvarsayılan içeriklerin ortadan kaldırılıp geri dönüşlü olarakyeniden yapılanmasından ibarettir. "Diyalektik gelişme"nin eskininölüp yeninin doğmasını sağlayan, her şeyin kesintisiz bir hareketiçağırdığı sürekli bir dönüşümler rotası olduğu şeklindeki kaba fikrin-bu, dinamik bir dönüşüm, bir oluş ve bozuluş süreci olarak doğa fikri,de Sade'dan Stalin'e kadar her yerde mevcuttur- Hegelci "diyalektiksüreç"le hiçbir ilgisi yoktur.Gelgelelim doğayı sonsuz bir dönüşümler döngüsü olarak görenbu sözde "diyalektik" görüş, Stalinizmin tamamını oluşturmaz: Bundankaçan şey, tam da Komünistin kendisinin öznel konumudur. Kestirmedensöylersek, Stalinist Komünistin yeri tam tamına iki ölümünarasındadır. Stalin'in eserlerinde gördüğümüz bu şiirsel Komünist tanımlamalarıdüzanlamlanyla birebir ele alınmalıdır. Örneğin Lenin'incenazesinde yaptığı konuşmada "Biz Komünistler özel bir hamurdan