fe91dea1d5b6e592e5c65ce9c2fcbec67ee61d14

nı durum geçerlidir. Bu olguyu somut bir imgeye ("Yahudi Soykırımı","Gulag"...) bağlama, somut bir toplumsal düzenin (Faşizm, Stalinizm...)bir ürününe indirgeme yönünde harcanan bütün o çabalar -burada medeniyetimizin "gerçeğiyle", bütün toplumsal sistemlerdeaynı travmatik çekirdek olarak geri dönen gerçeğiyle karşı karşıya olduğumuzgerçeğinden kaçma çabalarından başka bir şey midirler?(Toplama kamplannın "liberal” İngiltere tarafından, Boer Savaşı'ndaicat edilmiş bir şey olduğunu; bunların aynca ABD'de Japon nüfusutecrit etmek amacıyla da kullanıldığını, vb. unutmamamız gerekir.)Demek ki Marksizm, Gerçek'in simgeselleştirmeden kaçan artığıyla,artı-nesneyle hesaplaşmayı başaramamıştır - Lacan'ın artı-keyifkavramım, Marksçı artı-değer kavramını model alarak geliştirdiğidüşünülürse daha da şaşırtıcı bir hal alan bir durumdur bu. Marksçıartı-değerin, artı-keyifin cisimleşmesi olarak Lacancı o b je tp etit a 'nınmantığım fiilen beyan ettiğini gösteren kanıt, Marx'ın K apital'inüçüncü cildinde kapitalizmin mantıksal-tarihsel sınırını adlandırmakiçin kullandığı tayin edici formül tarafından çoktan sunulmuştur:"Sermayenin sınırı sermayenin kendisidir, yani kapitalist üretim tarzıdır."Bu formül iki şekilde okunabilir. Birinci okuma, bildik tarihselcievrimciokuma onu üretim güçleri ile üretim ilişkileri diyalektiğinedayalı talihsiz paradigmaya uygun olarak, "içerik" ve "biçim" şeklindekavrar. Bu paradigma, iyice sıkılaşan derisini zaman zaman değiştirenyılan metaforunu izler kabaca: Toplumsal gelişmenin son saikiolarak -(deyim yerindeyse) "doğal", "kendiliğinden" sabiti olaraküretimgüçlerinin kesintisiz büyümesi koyutlamr (bu da kural olarakteknik gelişmeye indirgenir); sonra da bu "kendiliğinden" büyümeyi,şu ya da bu uzunlukta bir gecikmeyle, atıl, bağımlı uğrak, üretim ilişkisiizler. Böylece üretim ilişkisinin üretim güçleriyle uyumlu olduğuçağlara ulaşmış oluruz, sonra bu güçler gelişerek "toplumsal kıyafetleri"ne,yani ilişkiler çerçevesine sığmaz olurlar; bu çerçeve onlarındaha da gelişmesi önünde bir engel haline gelir ve bu durum, toplumsaldevrimin eski ilişkilerin yerine güçlerin yeni durumuna uygun yeniilişkileri geçirerek güçler ile ilişkiler arasında eşgüdüm sağlamasınakadar sürer.Sermayenin kendi kendisinin sınırını oluşturduğu formülünü bubakış açısından kavrarsak, bu sadece şu anlama gelecektir: Başlangıçtaüretim güçlerinin hızla gelişmesini mümkün kılmış olan kapitalistüretim ilişkisi, bir noktada bu güçlerin daha fazla gelişmelerinin