fe91dea1d5b6e592e5c65ce9c2fcbec67ee61d14

Semptomdan Sinthome'aDemek ki semptom budur - Lacan'ın öğretisinin son yıllarında semptomunbir tür evrenselleştirilmesiyle karşılaşıyor olmamızı işte busemptom anlayışı temelinde değerlendirmeliyiz: Neredeyse varolanher şey bir semptom haline gelir, öyle ki sonunda kadın bile erkeğinsemptomu olarak belirlenir. Hatta semptomun, "Niye hiçbir şey değilde bir şey var?" şeklindeki ezeli felsefi soruya Lacan'ın verdiği nihaicevap olduğu bile söylenebilir - hiçbir şey yerine "var" olan bu "birşey"dir aslında semptom.Felsefi tartışmanın genel referansı çoğunlukla üçgen bir dünyadır- dil-özne, öznenin nesneler dünyasıyla ilişkisi, dil yoluyla dolayımlanır;Lacan sık sık "göstereni mutlaklaştırmak"la suçlanır - bu suçlamayagöre Lacan nesnel dünyayı hesaba katmamakta, sanki nesneldünya yokmuş gibi, sanki bu dünya gösterenin hayali etkisindenyanılsamasmdanibaretmiş gibi, teorisini özne ile dilin etkileşimiylesınırlamaktadır. Ama Lacan bu suçlamaya verdiği cevapta, verili birnesneler bütünü olarak dünyanın varolmadığını söylemenin ötesinde,dilin ve öznenin de varolmadığını söyler: Lacan'ın "Büyük Öteki [yanitutarlı, kapalı bir bütünlük olarak simgesel düzen] yoktur," teziçoktan klasikleşmiştir ve özne S ile, üstü çizilmiş S ile, gösterenin yapısındakibir boşluk, boş bir yer olarak gösterilir.Bu noktada kendimize şu safiyane ama zorunlu soruyu sormamızgerekiyor tabii ki: Eğer dünya, dil ve özne yoksa, varolan nedir; dahadoğrusu, varolan olgulara tutarlılıklarını veren nedir? Lacan'ın cevabı,daha önce de işaret ettiğimiz gibi, semptomdur. Bu cevaptaki postyapısalcılıkkarşıtı vurguyu ne kadar vurgulasak yeridir: Postyapısalcılığıntemel jesti, her türlü tözel kimliği yapıbozuma tabi tutmak, katıtutarlılığının ardındaki simgesel aşınbelirlenim etkileşimini gözlerönüne sermek - kısacası tözel kimliği çözerek tözel-olmayan, farklılığadayalı ilişkilerden oluşan bir ağ haline getirmektir; semptom kavramıise bu yaklaşımın zorunlu kontrpuam, keyfin tözü, bu anlamlandırınetkileşimin etrafında yapılandığı gerçek çekirdektir.Semptomun evrenselleştirilmesinin mantığım kavrayabilmek için,onunla bir başka evrenselleştirme, menetmenin (foreclosu re/Verwerfung)evrenselleşmesi arasında bir bağlantı kurmamız gerekir. J.-A.Miller, yayımlanmamış Seminer'inde ironik bir dille, (elbette Einstein'ınözel görelilik teorisinden genel görelilik teorisine geçmesineanıştırmada bulunarak), özel menetme teorisinden genel menetme te­