Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Wybitne osobowości Wydziału105działalność w latach 1966–1969 jako członka Zespołu Elektrotechniki Sekcji Technicznej RadyGłównej Szkolnictwa Wyższego, a w roku 1970 jako członka Zespołu Programowego Studiówdla Pracujących Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego.W latach 1970–1972 jest przewodniczącym Rady Naukowej i przewodniczącym zespołuElektrotechniki Międzyuczelnianego Ośrodka Metodycznego Wyższych Studiów Technicznychdla Pracujących w Gliwicach. Domeną naukowych zainteresowań prof. R. Kurdzielabyła elektrotechnika teoretyczna. Wysoko cenił zastosowanie nowoczesnych metodmatematycznych w elektrotechnice z jednoczesnym praktycznym ich wykorzystaniem. Usilniedążył do wprowadzenia w programy nauczania nowych tendencji zarówno w treści, jaki w formie i metodach nauczania. Był organizatorem dwóch ogólnopolskich konferencji metodycznych,dotyczących modernizacji i aktywizacji oraz roli eksperymentu w nauczaniu elektrotechnikiteoretycznej. Z Jego inicjatywy zostały wprowadzone do krajowych programównauczania elektrotechniki teoretycznej ćwiczenia laboratoryjne. Na swoich wykładach przeprowadzałdemonstracje zjawisk, co spotykało się z dużym uznaniem studentów. Była to realizacjai kontynuacja koncepcji nauczania z okresu współpracy z prof. S. Fryzem w PolitechniceLwowskiej.Profesor Kurdziel jest autorem cennych opracowań, publikacji, monografii, podręcznikówi skryptów, a także tłumaczem, redaktorem i opiniodawcą.W zakresie kształcenia kadry naukowej był promotorem sześciu doktorów: Z. Teresiaka(1962), M. Boguckiego (1963), A. Skopeca (1963), S. Vrabetza (1964), A. Łuczyckiego (1966),Cz. Steca (1968).W pamięci licznego grona swoich uczniów i współpracowników pozostanie jako człowieko wielkiej erudycji, cieszący się autorytetem i popularnością, a jednocześnie ujmującyskromnością i bezpośredniością. Zawsze wymagający wobec siebie i innych, jednak niezwyklewyrozumiały i głęboko zaangażowany w swoim działaniu. Zyskał uznanie jako uczony, wytrawnynauczyciel i przyjaciel młodzieży, wybitny popularyzator wiedzy, zasłużony wychowawcaszerokiego grona elektryków.W czasie długoletniej i wielokierunkowej działalności był wielokrotnie wyróżniany,nagradzany i odznaczany. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, MedalKomisji Edukacji Narodowej, Medal X-lecia, Odznakę XV-lecia Dolnego Śląska, OdznakęTysiąclecia, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej, Złotą Odznakę Honorową NOT, ZłotąOdznakę ZNP, Honorową Odznakę Zasłużonego Popularyzatora Wiedzy. Był wielokrotniewyróżniany, między innymi otrzymał nagrody indywidualne I i II stopnia Ministra OświatySzkolnictwa Wyższego i Techniki.W 1974 roku przechodząc na emeryturę nie zaprzestał twórczej pracy naukowej, utrzymującścisły związek z Instytutem i Uczelnią. Wydał cenny podręcznik akademicki do nauczaniapodstaw elektrotechniki, o którego rzeczywistej wartości świadczą kolejne trzy wznowienia,z których ostatnie ukazało się 15 lat po śmierci Autora, w 1993 r.