Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Biogramy twórców i kontynuatorów szkół naukowych177Andrzej WISZNIEWSKIurodzony 1935 r. w Warszawie. Mgr inż. – 1957; dr inż. – 1961; dr hab. – 1966; prof. nadzw.– 1972; prof. zw. – 1990. W latach 1969–1972 pełnił funkcję z-cy dyrektora Instytutu EnergoelektrykiPolitechniki Wrocławskiej, a w latach 1967–1990 był kierownikiem zakładu naukowegow tym instytucie. W latach 1976–1979 dziekan Wydziału Elektrycznego UniwersytetuGaryounis (Benghazi – Libia). Prorektor Politechniki Wrocławskiej w roku 1981 i rektor w latach1990–1996. Minister Nauki i Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych (1997–2001).Przewodniczący Krajowego Komitetu 34 CIGRE i członek Międzynarodowego Komitetu 34Międzynarodowej Konferencji Wielkich Sieci Elektrycznych CIGRE (1990–1997). Zasłużony członek MiędzynarodowegoKomitetu Wielkich Sieci Elektrycznych (1998). Przewodniczący Komitetu Automatyki SEP (1987–1990),a od roku 2002 Honorowy Przewodniczący tego Komitetu. Twórca szkoły naukowej Cyfrowa automatyka elektroenergetyczna.Wypromował 13 doktorów. Z wychowanków dwóch jest profesorami tytularnymi, a jeden doktorem habilitowanym.Autor ponad 130 publikacji i 9 książek wydanych w Polsce, RFN oraz w USA. Odznaczony KrzyżemKawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Komandorią św. Sylwestra, Wielkim Krzyżem Zasługi Republiki Peru.Honorowe doktoraty: Central Connecticut State University, Politechniki Lwowskiej i Politechniki Wrocławskiej.Dodatkowe informacje w: The Europe 500. Leaders for the New Century. Baron’s who’s who 2000..Zbigniew Jan WRÓBLEWSKIurodzony 1.01.1945 r. w Pińczowie. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiejz 1968 r. Od ukończenia studiów pracownik naukowo-dydaktyczny InstytutuEnergoelektryki PWr., w którym uzyskał stopnie naukowe dra (1976) i dra hab. (1989) orazstanowisko profesora nadzw. (1993). Zajmuje się metodologią badań i oceny własności urządzeńi aparatów elektrycznych, ze szczególnym uwzględnieniem łączników próżniowychi zagadnień niezawodnościowych. Autor ponad 120 publikacji i ponad 100 opracowańi ekspertyz naukowo-technicznych, promotor sześciu doktorów. Był kierownikiem ZespołuLaboratoriów Naukowych i Dydaktycznych Urządzeń Elektroenergetycznych i Energoelektroniki (1976–1983),prodziekanem ds. nauczania i studiów dziennych (1990–1996), dziekanem Wydziału Elektrycznego (1996–1999),członkiem Senatu PWr. (1996–1999). Jest kierownikiem Zakładu Elektroenergetyki Przemysłowej (od 1995). Zreformowałsystem kształcenia na Wydziale i uruchomił nowy kierunek studiów: automatyka i robotyka. Członek: InternationalCouncil on Large Electric System (CIGRE), Polskiego Komitetu Wielkich Sieci Elektrycznych (PKWSE),Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS), Stowarzyszenia Elektryków Polskich(SEP) oraz Izby Rzeczoznawców SEP. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Złotą Odznaką PolitechnikiWrocławskiej (1984), Złotą Odznaką Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia (1987), Srebrną(1985) oraz Złotą Odznaką Honorową SEP (1994), Srebrną Odznaką Honorową NOT (1995). Otrzymał nagrody:Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (3), Senatu Politechniki Wrocławskiej (1), rektora Politechniki Wrocławskiej(24) oraz dziekana Wydziału Elektrycznego.Jan ZAWILAKurodzony 1948 r. w Rui k. Legnicy. Absolwent Politechniki Wrocławskiej. Dr inż. – 1977r., dr hab. – 1987 r., docent – 1989 r., profesor PWr. – 1993 r. Dyrektor Instytutu Maszyn,Napędów i Pomiarów Elektrycznych (1990–1996), zastępca dyrektora Instytutu ds. badańnaukowych i współpracy z przemysłem (1996–2002), w latach 1999–2002 członek SenatuPolitechniki Wrocławskiej. Członek Sekcji Maszyn Elektrycznych i Transformatorów KomitetuElektrotechniki PAN (od 1994), członek SEP (od 1974), członek Rady NaukowejBOBRME KOMEL (od 1998), przewodniczący Rady Certyfikacji Wyrobów przy IEL (od2000), członek komitetów naukowych dwóch cyklicznych konferencji międzynarodowych (International Conferenceon Electrical Machines oraz International Symposium On Micromachines & Servodrives). Kontynuator szkołynaukowej Maszyny elektryczne. Podstawowym nurtem jego badań naukowych jest teoria, budowa, konstrukcja,badania eksperymentalne i obliczenia elektromagnetyczne wielobiegowych maszyn elektrycznych prądu przemiennegoo zmienianych liczbach biegunów pola magnetycznego. Istotną nowością jest opracowanie i wdrożeniedo stosowania dwubiegowych silników synchronicznych o biegunach jawnych. Autor 99 publikacji, 11 patentów,jednej monografii, 72 opracowań dla przemysłu, recenzent 7 książek. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, SrebrnymKrzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej. Otrzymał Indywidualną Nagrodę MEN (1988),dyplom BRUSSELS EUREKA ’97. Uzyskał tytuł Dolnośląskiego Mistrza Techniki za 2003 r. i dwa wyróżnieniaw konkursie NOT Dolnego Śląska, nagrodę I stopnia w Konkursie Wrocławskiej Rady NOT, tytuł Mistrza TechnikiZagłębia Miedziowego i dwa tytuły Wicemistrza Techniki Zagłębia Miedziowego za 2003 r. Wyróżniony 15 nagrodamirektora Politechniki Wrocławskiej i dziekana Wydziału Elektrycznego.