Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Przegląd szkół naukowych Wydziału139i materiałów instalacyjnych z konstrukcją i budową aparatów i urządzeń elektrycznych.Wyniki badań prezentowano na regularnych międzynarodowych konferencjach naukowotechnicznychoraz wykorzystywano w pracach normalizacyjnych. Niektórzy kontynuatorzyszkoły, absolwenci Wydziału, zdecydowali się na rozwijanie jej tematyki w innych uczelniachkrajowych (B. Lejdy, R. Skliński) bądź za granicą (Z. Styczyński).W kolejnym pokoleniu naukowym bardzo obiecujące są zamierzenia i efekty badańdra hab. Z. Wróblewskiego. Wyłonił się z nich nowy kierunek badawczy, który obejmujegłównie metodologię badań i oceny właściwości urządzeń i aparatów elektroenergetycznych.Wokół tego kierunku skupiło się liczne grono współpracowników i doktorantów.Współtwórcy i kontynuatorzy szkoły w pierwszym pokoleniu naukowymProf. Zdzisław TERESIAK – doktoryzował się u prof. R. Kurdziela. Jednak cała Jegodziałalność badawcza była skierowana na szeroko pojęte bezpieczeństwo elektryczne – zarównow elektroenergetyce i przemyśle, jak i w instalacjach komunalnych. Przyczynił się decydującodo rozwoju szkoły, a obrany kierunek badawczy rozwinął tak bardzo, że – nie bezracji – utożsamia się go często z osobną szkołą naukową. Profesor Teresiak legitymuje się bardzodużym dorobkiem publikacyjnym. Współorganizował i brał czynny udział w organizowanychsystematycznie międzynarodowych konferencjach naukowo-technicznych, na którychprezentuje się dorobek szkoły. Jest promotorem 13 doktorów. Pomimo sędziwego wiekuutrzymuje stałe kontakty naukowe i dydaktyczne z Wydziałem.Prof. Henryk MARKIEWICZ – wybitny uczeń prof. K. Wołkowińskiego, współtwórcaszkoły. Zajmuje się problematyką bezpieczeństwa elektrycznego, głównie z punktu widzeniaprojektowania instalacji, konstrukcji i budowy urządzeń oraz metod eksploatacji sieci elektrycznych.W swojej działalności naukowej wiele miejsca poświęca prezentacji i uzasadnieniuwspółczesnych rozwiązań technicznych w instalacjach elektrycznych. Znalazło to wyraz m.in.w siedmiu podręcznikach akademickich, wielokrotnie wznawianych – adresowanych zarównodo studentów, jak i inżynierów; wydawanych w dużych nakładach przez WNT.Doc. Włodzimierz GOGOLEWSKI – współpracownik prof. K. Wołkowińskiego. Reprezentowałkierunek badawczy szkoły związany ze specyfiką budowy i eksploatacji instalacjielektrycznych w zakładach górniczych. W stosunkowo krótkim okresie swojej działalnościnaukowo-dydaktycznej przyczynił się znacząco do odczuwalnej aplikacji opracowań szkoływ dolnośląskich zakładach wydobywczych.Prof. Zbigniew STYCZYŃSKI – w szkole prof. K. Wołkowińskiego zajmował się problematykąsieci rozdzielczych. Jego aktywność we współpracy międzynarodowej spowodowała,że od 1990 r. przeszedł na stałe do pracy w uczelniach niemieckich, a swoje zainteresowanianaukowe rozszerzył na odnawialne źródła energii. Utrzymuje ścisłe więzi z macierzystymwydziałem.Dr hab. Brunon LEJDY – profesor Politechniki Białostockiej, doktorant prof. K. Wołkowińskiego.Kontynuuje program szkoły w szeroko pojętej tematyce uziemień i ochrony odgromowej.Szczególną uwagę poświęca wykorzystaniu konstrukcji z betonu zbrojonego jakouziomów, zarówno roboczych, jak i odgromowych. Zajmuje się także ochroną przeciwporażeniowąw stacjach elektroenergetycznych oraz oceną zagrożenia porażeniowego w zakładachprzemysłowych.Dr hab. Ryszard SKLIŃSKI – profesor Politechniki Białostockiej, doktorant prof. K. Wołkowińskiego.W swojej działalności naukowej zajmuje się głównie zagrożeniami porażeniowymi,powstającymi podczas zwarć w stacjach elektroenergetycznych wysokiego napięcia.Opracował wiele modeli matematycznych umożliwiających obliczanie tzw. potencjału wynoszonego.Zajmuje się także problematyką oceny zagrożenia porażeniowego w sieciach miejskichi obiektach komunalnych.