Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

162Biogramy twórców i kontynuatorów szkół naukowychTadeusz HALAWAurodzony w 1925 r. we Lwowie. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej.Mgr inż. elektryk (1951), dr inż. (1964), dr hab. inż. (1972), prof. nadzw. (1988). Zatrudnionyw Instytucie Automatyki Systemów Energetycznych we Wrocławiu (IASE), specjalistaz zakresu automatyzacji systemów elektroenergetycznych. Wykładowca na PolitechniceWrocławskiej z zakresu pomiarów elektroenergetycznych (1956–1963) i automatyzacji systemuelektroenergetycznego (1967–1971). Prowadził badania teoretyczne i stosowane związaneze współpracą krajowego systemu elektroenergetycznego z systemami krajów sąsiadujących(1964–1971). Ekspert Komisji Energetycznej RWPG, dyrektor naukowy IASE (1976–1990). PrzewodniczącySekcji Zastosowań Automatyzacji w Energetyce Krajowego Komitetu Pomiarów i Automatyki. Redaktor Prac IASE(1962–1992) i Biuletynu IASE w czasopiśmie „Energetyka” (1976–1992). Członek WTN, PTETiS.Autor kilkudziesięciu publikacji, 2 skryptów, promotor trzech doktorów, twórca 3 patentów. OdznaczonyZłotą Odznaką Energetyka, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu OdrodzeniaPolski.Grzegorz HILERurodzony w 1937 r. w Warszawie. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej.1962 r. – mgr inż., 1969 r. – dr n.t., 1977 r. – dr hab. Zatrudniony jako nauczycielakademicki: asystent (1962), adiunkt (1969), docent (1977).Kierunek naukowy: Rejestracja i wizualizacja informacji pomiarowej. Pomiary wielkościnieelektrycznych metodami elektrycznymi. Twórca unikalnej aparatury pomiarowejdla przemysłu energetycznego. Opracował i wdrożył do produkcji fotokompensatoryi mierniki natężenia pola magnetycznego. Inicjator zastosowań ciekłych kryształów w polachodczytowych. Autor wielu publikacji, dwóch skryptów, jednego podręcznika oraz monografii Wskaźniki odczytowewspółpracujące z elektroniczną aparaturą pomiarową, Wydawnictwo PWr., 1974. Promotor sześciu doktorów n.t.Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, członek Polskiego Towarzystwa Rehabilitacyjnego.Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.Zmarł w 1987 r.Jan IŻYKOWSKIurodzony w 1949 r. w Racławicach na Dolnym Śląsku. Na Politechnice Wrocławskiej uzyskałtytuł magistra inżyniera elektryka w 1973 r. Stopnie naukowe: dr n.t. – 1976 r.; dr hab.– 2001 r. Od 1973 r. zatrudniony w Instytucie Energoelektryki PWr.: asystent stażysta (1973–1974), asystent (1974–1975), starszy asystent (1975–1976), prof. PWr. od 2005 r. Doktorantprof. A. Wiszniewskiego. Kontynuator szkoły naukowej Cyfrowa automatyka elektroenergetyczna.Wypromował dwóch doktorów. Jest autorem 130 publikacji, monografii oraz 17 międzynarodowychpatentów (USA – 4, World Intellectual Property Organization, EuropeanPatent Office – 4, Szwecja – 4). Specjalizuje się w zakresie cyfrowej automatyki elektroenergetycznej. Członek SEPi IEEE (Member od 1997 r., Senior Member od 2004 r.). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, laureat NagrodyPrezesa Rady Ministrów RP za „Wybitne Krajowe Osiągnięcia Naukowo-Techniczne” (1999).Jarosław JUCHNIEWICZurodzony w 1928 r. w Wilnie. Absolwent Politechniki Wrocławskiej (1952), dr inż. – 1959 r.,dr hab. – 1968 r., prof. nadzw. – 1972 r., prof. zw. – 1986 r. W 1950 roku młodszy asystentw Katedrze Fizyki, 1950–1951 – asystent, starszy asystent i aspirant w Katedrze WysokichNapięć. Od 1960 r. adiunkt, 1968–1972 – docent, 1972–1989 – profesor nadzwyczajny, od1989 r. prof. zw. Zastępca dyrektora Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologiiw latach 1970–1978, dyrektor w okresie 1982–1984 i 1993–1999, prodziekan Wydziału Elektrycznego– 1968–1969, prorektor Politechniki ds. rozwoju kadry – 1984–1990.Wyróżniający się współtwórca i kontynuator szkoły naukowej Materiałoznawstwo elektryczne i elektrotechnologia.Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych i trzech podręczników akademickich. Promotor trzynastudoktorów, z których czterech uzyskało stopień doktora habilitowanego. Inicjator systematycznej i efektywnejwspółpracy międzynarodowej, szczególnie z uczelniami niemieckimi (prof. K. Feser, prof. K. Mosch). Odznaczonywieloma nagrodami resortowymi i regionalnymi, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, MedalemKomisji Edukacji Narodowej.