Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

166Biogramy twórców i kontynuatorów szkół naukowychJacek MALKOurodzony w 1937 r. we Lwowie. Absolwent Politechniki Wrocławskiej; mgr inż. elektryk– 1959 r., dr inż. – 1965 r., dr hab. – 1979 r., prof. tyt. – 1995 r. Przebieg pracy zawodowej:DZWME Dolmel – konstruktor (1959–1961), IASE – st. inż. (1961–1965), Wydzial ElektrycznyPWr. st. asyst. (1965), adiunkt (1965–1979), doc. (1979–1990), prof. nadzw. (1990–1997), prodziekanWydziału Elektrycznego PWr., z-ca dyrektora Instytutu Energoelektryki. Współtwórcaszkoły naukowej Kompleksowe badania systemów elektroenergetycznych. Zajmował sięszczególnie badaniami w zakresie planowania rozwoju elektroenergetyki, prognozowania,gospodarki energetycznej, ekologii, mechanizmów i struktur rynkowych w elektroenergetyce. Członek Rady WielkichSieci Elektrycznych (CIGRE), Kom. Probl. Energ. PAN, Inst. Inż. El. i Elektr. (IEEE), Świat. Rady Energ. (WEC).Przewodniczący Rady Nauk. IASE, członek Zespołu T-10 KBN, ekspert Grupy Parlamentarnej ds. RestrukturyzacjiEnergetyki. Jest autorem 330 publikacji, 6 książek. Otrzymał wiele odznaczeń i nagród, w tym: Złoty Krzyż Zasługi,Medal Zasłużony dla Miasta Wrocławia, Zasłużony dla Energetyki, Złotą Odznakę Honorową NOT i SEP.Henryk MARKIEWICZurodzony w 1933 r. w Narwiliszkach k. Wilna. Absolwent Wydziału Elektrycznego PolitechnikiWrocławskiej. Od roku 1957 pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze UrządzeńElektrycznych, a następnie w Instytucie Energoelektryki. Stopień dra n.t. uzyskałw 1965 r., dra hab. w 1970 r. Powołany na stanowisko docenta w 1970 r., w 1986 r. uzyskał tytułprofesora nadzwyczajnego, a w 1994 r. stanowisko profesora zwyczajnego. Promotor pięciudoktorów. Pełnione funkcje: kierownik Zakładu Urządzeń Górniczych (1971–1972), kierownikZakładu Urządzeń Elektroenergetycznych (1985–2002), zastępca dyrektora Instytutuds. badań naukowych i współpracy z przemysłem (1972–1981), dyrektor Instytutu (1987–1993), prodziekan ds.studiów zaocznych Wydziału Elektrycznego (1984–1987). Jest członkiem zespołu Nauk Technicznych P4 w KBN(1991–1994), od 1994 członkiem Normalizacyjnej Komisji Problemowej ds. Aparatury Rozdzielczej Wysokich Napięć,od 2002 przewodniczącym Komisji Norm i Przepisów przy SEP. Czołowy współtwórca i kontynuator szkołynaukowej Uziemienia elektroenergetyczne i ochrona przeciwporażeniowa. Uznany w kraju autorytet w zakresie instalacjii urządzeń elektroenergetycznych oraz ochrony przeciwporażeniowej. Autor i współautor siedmiu, wielokrotniewznawianych i znanych w całym kraju książek i podręczników akademickich z zakresu instalacji elektrycznych,stacji i urządzeń elektroenergetycznych, oraz ponad 130 publikacji. Najważniejsze odznaczenia: KrzyżKawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1997), nagrody Ministra EdukacjiNarodowej, liczne nagrody i odznaczenia Politechniki Wrocławskiej, w tym Złota Odznaka tej Uczelni. OtrzymałZłotą Odznakę SEP.Zbigniew MATHEISELurodzony w 1925 r. w Kołomyi. Po zdaniu w 1945 r. matury podjął studia na PolitechniceLwowskiej. Od 1946 roku studiował na Politechnice Wrocławskiej, uzyskując w 1950 r. tytułmgra inżyniera elektryka. W latach 1948–1950 jest asystentem PWr. Od 1949 r. organizatorpracowni materiałów magnetycznych we Wrocławskim Oddziale Instytutu Elektrotechniki.Jednocześnie prowadzi zajęcia dydaktyczne na Wydziałach Elektrycznym i MechanicznymPWr. W 1963 r. uzyskał stopień doktora n.t., w 1972 r. – doktora habilitowanego. Tytuł profesoranadzwyczajnego otrzymał w 1978 r. Należy do wybitnych współtwórców szkoły naukowejMateriałoznawstwo elektryczne i elektrotechnologia. Opublikował ponad 100 artykułów, kilka skryptów. Jest współautoremPoradnika materiałoznawstwa elektrotechnicznego i autorem kilkudziesięciu prac aplikacyjnych wdrożonychw przemyśle. Laureat Nagrody Państwowej I Stopnia, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu OdrodzeniaPolski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i wieloma innymi odznaczeniami branżowymi i regionalnymi.Zmarł w 2002 roku w Krakowie. Jest pochowany we Wrocławiu, na cmentarzu przy ul. Smętnej.