Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

186Nasi absolwenci na innych uczelniachJerzy RANACHOWSKIurodził się w 1926 r. w Wilnie. Absolwent Politechniki Wrocławskiej (mgr inż. – 1951 r.).Pracę zawodową i naukową rozpoczął w Instytucie Elektrotechniki w Warszawie w 1951 r.Równocześnie był zatrudniony na części etatu w Politechnice Warszawskiej, a nieco późniejw IPPT PAN, z którym związał się na stałe. Był asystentem (1956–1964), adiunktem (1964–1968), docentem (1969–1977), profesorem (1977–2000), kierownikiem Zakładu (1969–1977),zastępcą dyrektora ds. naukowych (1977–1987), dyrektorem Centrum Akustoelektroniki(1987–1996), kierownikiem problemu międzyresortowego Akustyka w technice, medycyniei kulturze. Członek Komitetu Materiałów Elektrotechnicznych i przewodniczący (od 1968). Wiceprzewodniczący(od 1982) Komitetu Akustyki PAN. Członek honorowy oraz prezes (1996–2000) Polskiego Towarzystwa Akustycznego.Wiceprzewodniczący (od 1990) Polskiego Towarzystwa Ceramicznego. Członek Europejskiego TowarzystwaBadań Materiałowych E-RMS (1995–2000), Międzynarodowego Stowarzyszenia Wielkich Sieci (od 1968) orazNaczelnej Organizacji Technicznej (NOT) i Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP). Działacz organizacji kombatanckich,prezes koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej przy PAN (1990–2000). Twórca KrajowejSzkoły Nieniszczących Badań Ultradźwiękowych Elektrotechnicznych Materiałów Ceramicznych. Zainicjował rozwój zastosowańemisji akustycznej (EA) w badaniach materiałów i procesów. Promotor i opiekun ok. dziesięciu doktorantów.Wśród wychowanków sześciu doktorów hab. i profesorów. Autor i współautor ok. 180 publikacji, 8 książek,300 ekspertyz, 20 patentów. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Złotą Odznaką NOT (1974, 1978),Złotą Odznaką SEP (1975), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), odznaczeniami kombatanckimi.Pozycja biograficzna: I. Malecki, The Output of the Fiy Years’ Scientific Activity of Prof. dr Jerzy Ranachowski,Archives of Acoustics, Vol. 25, No. 1, 2000.Dionizy SANIAWAurodzony w 1947 r. w Darominie k. Sandomierza. Absolwent Wydziału Elektrycznego PolitechnikiWrocławskiej. Doktor nauk technicznych – 1978 r., doktor habilitowany – 1991 r.Profesor nadzwyczajny – Politechnika Radomska, Instytut Systemów Transportowych(1979−1980). Zastępca dyrektora Instytutu Eksploatacji Taboru Kolejowego (1980−1982).Dyrektor Instytutu – 1982−1984. Prodziekan ds. studenckich Wydziału Transportu(1996−2002). Prodziekan ds. nauki Wydziału Transportu od 1993, członek Senatu PolitechnikiRadomskiej. W latach 1986−1990 odbył staż naukowy w Moskiewskim Instytucie InżynierówTransportu Kolejowego. Od 1992 roku członek zagraniczny Akademii Transportu Federacji Rosyjskiej,w latach: 1993−1996 – członek Komitetu Transportu PAN, 1996–2004 – członek sekcji Komitetu Transportu PAN.1992−1994 – członek Komisji Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej. Zainteresowania naukowe: własności napędówelektrycznych z przetwornicami energii elektrycznej. Autor 42 publikacji naukowych, w tym dwóch rozpraw.Współautor 13 patentów. Kierownik projektów naukowo-badawczych w ramach CPBR. Laureat nagrody MinistraKomunikacji I Stopnia (1981).Ryszard SKLIŃSKIurodzony w 1939 r. we Lwowie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent naukowo-dydaktycznyw Katedrze Urządzeń Elektroenergetycznych, a następnie w ZakładzieUrządzeń Elektroenergetycznych Instytutu Energoelektryki Politechniki Wrocławskiej,gdzie w roku 1977 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie elektroenergetyki.Od roku 1979 jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Białostockiej. Stopieńdra hab. uzyskał w roku 2003. Profesor Politechniki Białostockiej. W tej Uczelni pełniłszereg funkcji, m.in. prorektora ds. studenckich w zakresie studiów i programów nauczania(1979), zastępcy dyrektora Instytutu Elektrotechniki ds. studenckich (prodziekan) (1981–1983), zastępcy kierownikaZakładu Maszyn i Urządzeń Przemysłu Spożywczego (1979–1981), a następnie kierownika tego Zakładu odroku 1981. W działalności naukowej zajmuje się urządzeniami i instalacjami elektrycznymi, w szczególności uziemieniamii bezpieczeństwem elektrycznym. Jest autorem 59 publikacji i książek z tego zakresu. W latach 1984–1994członek Komitetu Ochrony przed Zagrożeniami Elektrycznymi. Ważniejsze odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi zapracę dydaktyczną (1986) oraz Złota Odznaka Honorowa SEP (1997).