Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Przegląd szkół naukowych Wydziału121Prof. Hanna MOŚCICKA-GRZESIAK – absolwentka Wydziału Elektrycznego PWr.,uczennica i doktorantka prof. J.I. Skowrońskiego. Od ukończenia studiów krzewi idee szkołyMateriałoznawstwo elektryczne i elektrotechnologia w Politechnice Poznańskiej, początkowojako adiunkt, a od ponad 20 lat jako profesor opiekujący się w Instytucie ElektroenergetykiPolitechniki Poznańskiej specjalnością kształcenia związaną z tematyką szkoły. Szczególnądziedziną zainteresowań prof. H. Mościckiej są wysokonapięciowe układy izolacyjne orazproblemy diagnostyki izolacji. Od kilkunastu lat organizuje regularne konferencje nt. Izolacjawysokonapięciowa w elektroenergetyce, traktowane jako forum dyskusyjne i integrujące polskieśrodowisko zajmujące się badaniami wysokonapięciowymi.Prof. Zbigniew POHL – jeden z wyróżniających się uczniów prof. J.I. Skowrońskiego.Problematyką szkoły zajął się jeszcze podczas studiów. W początkowym okresie swojej pracygłówną uwagę poświęcał metodyce eksploatacji izolatorów wysokiego napięcia w warunkachsilnych zanieczyszczeń atmosferycznych, podkreślając duże znaczenie weryfikacji wynikówbadań laboratoryjnych w warunkach terenowych. Na początku lat 80. rozszerzył zakresbadań na izolatory kompozytowe oraz zastosowanie współczesnych tlenkowych ogranicznikówprzepięć do ochrony odgromowej izolacji napowietrznej.Prof. Jerzy RANACHOWSKI – absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej,doktorant prof. J.I. Skowrońskiego. Wybitny twórca szkoły, krzewiący jej ideew IPPT PAN w Warszawie. Przez całe życie ściśle współpracował naukowo z PolitechnikąWrocławską. Jego badania dotyczyły technologii, badań diagnostycznych, procesów starzeniowychi niezawodności szerokiej gamy materiałów ceramicznych dla elektrotechniki.Utrzymywał ścisłe więzi z przemysłem izolatorowym. Jego prace stymulowały właściwe kierunkirozwoju technologicznego. Po 1990 roku przyczyniło się to decydująco do utrzymania,a nawet rozszerzenia produkcji izolatorów wysokiego napięcia w kraju.Prof. Ryszard Edwin SROCZYŃSKI – współtwórca szkoły prof. J.I. Skowrońskiegow dziedzinie magnetyzmu. Pionier kierunku badawczego materiałów ferrytowych. Badaniarealizował kompleksowo, zaczynając od założeń teoretycznych, przez badania laboratoryjne,opracowanie technologii, projektowania i uruchomienia produkcji w zakładach przemysłowych.W latach 70. zorganizował na Politechnice Wrocławskiej Zakład Historii Nauki i Technikiwedług zaproponowanej przez siebie koncepcji programu nauczania.Prof. Tadeusz SULIMA – jeden z pierwszych (od 1947 roku) współpracowników prof.J.I. Skowrońskiego. W szkole naukowej zajmował się problematyką inżynierii materiałowejw zakresie tworzyw sztucznych dla elektrotechniki. Wraz z chemikiem mgr inż. B. Drysiemrealizował z powodzeniem ideę prof. Skowrońskiego wykorzystania epoksydowych żywiclanych we wnętrzowych układach elektroizolacyjnych wysokiego napięcia. Na podkreśleniezasługuje Jego konsekwentna działalność w zakresie technologii przetwórstwa i użytkowaniatworzyw sztucznych w przemyśle elektrotechnicznym. Profesor Sulima przez całe życie zawodowei naukowe w IEl OW utrzymywał trwałe związki z macierzystym Wydziałem Elektrycznymi uczestniczył w procesie dydaktycznym specjalności elektrotechnologia.Prof. Jerzy WINKLER – jako młody absolwent Politechniki w Hanowerze (1947 r.) związałsię najpierw ze szkołą naukową Maszyny elektryczne, podejmując w 1948 r. pracę we WrocławskichZakładach Maszyn Elektrycznych M-5 (Dolmel) oraz w IEl OW. Pracę doktorskązrealizował pod kierunkiem prof. A. Kordeckiego i obronił w 1963 r. na Wydziale ElektrycznymPolitechniki Wrocławskiej. Początkowo głównym kierunkiem Jego zainteresowań zawodowychi naukowych były wysokonapięciowe układy izolacyjne maszyn wirujących i transformatoróww zakresie konstrukcyjno-technologicznym. W latach 70. zmienił kierunek badawczyna izolatory z tworzyw sztucznych do zastosowań napowietrznych. Opracowałi wdrożył na dużą skalę kompozytowe izolatory trakcyjne dla PKP. Okresowo prowadził zajęciadydaktyczne, a podległe mu pracownie w IEl OW stały otworem dla specjalistycznych zajęćstudenckich z elektrotechnologii i dla dyplomantów.