Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

WstępWstęp19Budynek A-5, w którym odbył się pierwszy wykładna Politechnice WrocławskiejDzień 15 listopada 1945 r. przyjmuje się jako datę rozpoczęcia działalnościpolskiego szkolnictwa wyższego we Wrocławiu. W tym dniuo godz. 9 15 prof. Kazimierz Idaszewski rozpoczął pierwszy wykładz maszyn elektrycznych dla studentów III i IV roku Oddziału Elektrycznegow tzw. małej sali gmachu elektrycznego (obecnie budynek A-5)przy ul. Smoluchowskiego 19. Ten dzień można również przyjąć jako datę rozpoczęcia działalnościWydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej. Formalnie był to wtedy WydziałMechaniczno-Elektrotechniczny z Oddziałami Mechanicznym i Elektrycznym.Pierwsze zajęcia, jakie odbyły się na Oddziale Elektrycznym, były przeznaczone dlastudentów lat starszych. Do Wrocławia przybyli bowiem studenci elektrycy, którzy rozpoczęlistudia jeszcze przed wojną we Lwowie (28 osób), w Warszawie (11 osób) orazw Gdańsku i w uczelniach ZSRR (3 osoby). Była to grupa ponad 40 osób. Połowę z nich stanowilistudenci, którzy w październiku 1945 r. ukończyli semestr letni w Krakowie, na organizowanejtam Politechnice Śląskiej, a na początku listopada przyjechali z prof. K. Idaszewskimdo Wrocławia.Z pewnym opóźnieniem w stosunku do pierwszego wykładu, w drugiej połowie listopadarozpoczęły się zajęcia dla studentów I roku. Ciągle bowiem przyjeżdżali do Wrocławiamłodzi ludzie i trwały zapisy studentów. Na pierwszy rok studiów w roku akademickim1945/46 zostało przyjętych na Oddział Elektryczny bez egzaminów ponad 100 osób. Zajęciadla pierwszego roku zainaugurowali: przybyły z Poznania – prof. Władysław Ślebodziński(matematyka), ze Lwowa – prof. Henryk Kuczyński (chemia) i z Warszawy – adiunkt WładysławChowaniec (obróbka metali).W tym pionierskim okresie rolę organizatora i animatora pełnił niestrudzony prof. KazimierzIdaszewski, który – oprócz wielu innych obowiązków – pełnił funkcję dziekana WydziałuMechaniczno-Elektrotechnicznego. Odbudową i porządkowaniem gmachu Elektrotechnikikierował dr inż. Andrzej Jellonek. Wkrótce do grona współpracowników Profesoradołączył absolwent Politechniki Gdańskiej Zbigniew Orzeszkowski.Należy sobie uzmysłowić ogrom zadań i trudności, jakie mieli do pokonania organizatorzyżycia akademickiego w zniszczonym wojną Wrocławiu. Studenci musieli nie tylko nadrabiaćspowodowane wojną zaległości w nauce, ale także uczestniczyć w odbudowie gmachówPolitechniki. Wielu z nich zapewniało bezpieczeństwo i chroniło mienie uczelni w plutonachStraży Akademickiej Politechniki.