Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Wybitne osobowości Wydziału109kolejno funkcje: st. asystenta, adiunkta, zastępcy profesora, starszego wykładowcy, docenta(1965–1968), profesora nadzwyczajnego (1968–1973) i profesora zwyczajnego (1973–1985).Równocześnie z pracą naukowo-dydaktyczną na Politechnice Wrocławskiej prowadziłdziałalność inżynierską w Zakładach Energetycznych Okręgu Dolnośląskiego w latach od1946 do 1964 r., pełniąc kolejno funkcje: kierownika biura technicznego podokręgu, dyżurnegoruchu w Elektrowni Wrocławskiej, kierownika biura technicznego okręgu, kierownika pracowniwe wrocławskim „Energoprojekcie”, głównego inżyniera w biurze projektów okręgui doradcy technicznego działu studiów oraz planów perspektywicznych.Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 r. uchwałą Rady Wydziału ElektrycznegoPolitechniki Wrocławskiej. Stopień doktora habilitowanego nadała Mu w 1964 r. RadaWydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Rozprawy będące podstawą nadania tychstopni naukowych dotyczyły zasad wymiarowania uziomów urządzeń elektroenergetycznych.Badania w tej dziedzinie opisał w książce Uziemienia urządzeń elektroenergetycznych, któradoczekała się czterech wydań w latach 1954, 1956, 1967 i 1972. Wydanie czwarte jest obszernąmonografią o objętości 46 arkuszy wydawniczych, zawierającą 606 pozycji literatury i stanowiunikatową pracę w skali międzynarodowej. Drugą, kilkakrotnie wznawianą pracą, była książkaInstalacje elektroenergetyczne (40 ark.), wyróżniona II nagrodą w konkursie SEP na najlepsząksiążkę naukowo-techniczną wydaną w Polsce w latach 1959–1968. Profesor Wołkowińskibył inicjatorem i współautorem dwóch podręczników akademickich: Urządzenia elektroenergetyczneoraz Komputerowe projektowanie urządzeń elektroenergetycznych. Łączny dorobek autorskii współautorski (książki, skrypty, artykuły w czasopismach naukowo-technicznych i materiałachkonferencyjnych) to 122 publikacje. Znaczną ich część stanowią pozycje zagraniczne.Przez czternaście lat (1954–1968) prof. K. Wołkowiński był kierownikiem Katedry UrządzeńElektrycznych i osiemnaście lat (1968–1985) kierownikiem Zakładu Urządzeń Elektroenergetycznychw Instytucie Energoelektryki. Przez pięć lat pełnił funkcję prodziekana,a następne piętnaście lat (1966–1981) dziekana Wydziału Elektrycznego. Przez dwie kadencjebył członkiem Zespołu Dydaktycznego „Elektrotechnika” Ministerstwa Nauki i SzkolnictwaWyższego i Techniki. Był promotorem czternastu zakończonych pomyślnie rozpraw doktorskichi sześciu habilitacyjnych. Inicjował i organizował lub współorganizował wiele międzynarodowychkonferencji naukowo-technicznych z dziedziny uziemień i ochrony przeciwporażeniowej.Jego działalność międzynarodowa w dziedzinie uziemień elektroenergetycznychzostała wysoko oceniona przez Syberyjski Instytut Naukowo-Badawczy Energetykiw Nowosybirsku, Techniczny Uniwersytet w Dreźnie i Kammer der Technik (Niemcy).Członek licznych towarzystw i rad naukowych, m.in. SEP, PTETiS, Wrocławskiego TowarzystwaNaukowego, Rady Naukowej COBR „Elektromontaż”, Rady Naukowej WojskowegoInstytutu Techniki Inżynierskiej. Od 1985 roku przewodniczący zespołu kwalifikacyjnegodo spraw specjalizacji zawodowej inżynierów elektryków w SEP we Wrocławiu. Przez wielelat był członkiem Rady Programowej „Wiadomości Elektrotechnicznych” oraz członkiem komiteturedakcyjnego WNT.Otrzymał ponad 20 odznaczeń i medali państwowych i regionalnych, między innymi:Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, honorowy tytuł „Zasłużony Nauczyciel PRL”,Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal „Za wybitne zasługidla rozwoju Politechniki Wrocławskiej”, Srebrny Medal „Za zasługi dla Obronności Kraju”,Złotą Odznakę Honorową SEP, Złotą Odznakę Honorową NOT, Srebrny Honorowy MedalKammer der Technik (Niemcy).W okresie 1965–1985 otrzymał osiem nagród I i II stopnia Ministra Nauki SzkolnictwaWyższego i Techniki oraz nagrodę Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.Rektor Politechniki Wrocławskiej wyróżnił Go siedemnastoma nagrodami, a Senattej Uczelni w 1984 roku przyznał Profesorowi nagrodę za wybitne osiągnięcia w zakresiedydaktyki.