Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

108Wybitne osobowości WydziałuProfesorKonstanty WołkowińskiAbsolwent Politechniki Lwowskiej (1935–1941), przemianowanej po roku 1939 na Lwiwskij Politechnicznyj Institut.Od 1 października 1945 roku pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Wrocławskiej, kolejno nastanowiskach starszego asystenta, adiunkta, zastępcy profesora, starszego wykładowcy, docenta (1965–1968),profesora nadzwyczajnego (1968–1973) i profesora zwyczajnego (1973–1985). Doktorat uzyskał w roku 1960, a stopieńdoktora habilitowanego w 1968. Kierownik Katedry Urządzeń Elektrycznych (1954–1968), a następnie ZakładuUrządzeń Elektroenergetycznych Instytutu Energoelektryki Politechniki Wrocławskiej (1968–1985). Prodziekan,a następnie przez 15 lat (1966–1981) dziekan Wydziału Elektrycznego. Promotor 14 rozpraw doktorskich.W kierowanej przez prof. Wołkowińskiego Katedrze i Zakładzie obroniono łącznie 16 doktoratów i 6 rozpraw habilitacyjnych.Wybitny specjalista w zakresie urządzeń i instalacji elektrycznych, w szczególności uziemień elektroenergetycznych.Twórca Szkoły Uziemień i Ochrony Przeciwporażeniowej. Książka Uziemienia urządzeń elektroenergetycznych(1954, 1956, 1967 i 1972) należy do unikalnych dzieł z tej tematyki w skali międzynarodowej. PodręcznikInstalacje elektroenergetyczne uzyskał nagrodę SEP w konkursie na najlepszą książkę naukowo-techniczną w Polscew latach 1959–1968. Inicjator i współautor dwóch innych książek. Autor 125 publikacji. Ważniejsze odznaczenia:Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 9 nagród Ministra Nauki, Medal Komisji EdukacjiNarodowej, Medal „Za wybitne zasługi dla rozwoju Politechniki Wrocławskiej”, odznaczenia SEP i NOT. Zmarł weWrocławiu 1 listopada 1987 r. Bliższe informacje biograficzne można znaleźć w Słowniku biograficznym zasłużonychelektryków wrocławskich, SEP, Oddział Wrocław, 1997.Konstanty Wołkowiński urodził się w 1915 r. w Samborze na Wołyniu.W 1935 r. uzyskał maturę w Gimnazjum im. Tadeusza Czackiegow Liceum Krzemienieckim i rozpoczął studia na OddzialeElektrotechnicznym Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.Studia ukończył w 1941 r. na Wydziale Elektrotechnicznymtej uczelni, przemianowanej w 1939 r. na Lwiwskij PolitechnicznyjInstitut. Z dyplomem inżyniera pracował początkowo jako traktorzysta, a od 1942 r. już jakokierownik elektrowni miejskiej w Krzemieńcu. Po zajęciu Krzemieńca przez Armię Radzieckąw 1944 r. organizował prace nad uruchomieniem tej elektrowni, uszkodzonej przez Niemców.Następnie, aresztowany przez NKWD pod zarzutem przynależności do Armii Krajowej,po siedmiu miesiącach przetrzymywania w aresztach śledczych i więzieniach, został skierowanydo Ludowego Wojska Polskiego, w którym służył do sierpnia 1946 r. w stopniach od szeregowcado porucznika.Będąc jeszcze w wojsku, w 1945 r. uzyskał pozwolenie na pracę w godzinach pozasłużbowychw Politechnice Wrocławskiej. Na Wydziale Elektrycznym tej Uczelni pracowałnieprzerwanie od l października 1945 r. do 30 września 1985 r., a więc równo 40 lat, pełniąc