Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Biogramy twórców i kontynuatorów szkół naukowych159Marian CEGIELSKIurodzony 1925 r. w Tarnopolu. Od lipca 1944 r. do czerwca 1945 r. pracował przymusowow Niemczech. W roku 1952 uzyskał tytuł mgra inż. na Wydziale Elektrycznym PWr. i rozpocząłpracę jako współpracownik prof. J. Kożuchowskiego. W 1961 r. nadano mu tytuł doktoran.t., a w 1969 r. doktora habilitowanego, w 1982 r. zaś został profesorem nadzwyczajnym.Kierownik Zakładu Sieci i Systemów Elektroenergetycznych od 1972 r. do 1990 r.; prodziekanWydziału Elektrycznego od 1975 r. do 1978 r.; dziekan Wydziału Elektrycznego od 1984 r.do 1990 r.; prof. zw. PWr. od 1991 r. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni Naukowych i TytułuNaukowego od 1990 r. do 1999 r.; członek Komitetu Badań Naukowych od 1994 r. do 2000 r.; przewodniczącySekcji Systemów Elektroenergetycznych Komitetu Elektrotechniki PAN od 1990r. do 2004r.; członek KomitetuElektrotechniki PAN w latach 1990–2004; członek Komitetu Problemów Energetyki przy Prezydium PAN, członekzespołu koordynującego współpracę Akademii Nauk Europy Wschodniej, członek Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego,członek WTN, członek honorowy PTETiS (1996); członek honorowy SEP (1994). Jest doktorem honoriscausa AZOV State Technical University – Ukraina (1998). Odznaczony Medalem „Wybitnie Zasłużony dla PolitechnikiWrocławskiej” (2000). Twórca szkoły naukowej Modele stanów systemu elektroenergetycznego. Wypromowałdwunastu dr n. t., z których pięciu uzyskało habilitacje, a trzech tytuły profesorów. Autor 73 publikacji. Odznaczenia:Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka Zasłużony dlaEnergetyki, Złota Odznaka Województwa i m. Wrocławia. Szerzej o nim w: Złota Księga Nauki Polskiej 2000, wyd.Helion i Współcześni uczeni polscy (Słownik Biograficzny t. I, A-G).Ignacy DUDZIKOWSKIurodzony w 1942 r. w Przewodowie. Dr inż. – 1975 r., dr hab. – 1992 r., prof. PWr. – 1998.Dyrektor Instytutu Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych (1996–2002), zastępca dyrektoraInstytutu ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem (1990–1996 i od 2002),członek Senatu Politechniki Wrocławskiej (od 2002), przewodniczący Komisji Rady WydziałuElektrycznego ds. Dydaktyki (1996–1999). Członek Sekcji Maszyn Elektrycznych i TransformatorówKomitetu Elektrotechniki PAN (od 1997), członek Zarządu Oddziału WrocławskiegoPTETiS (od 1993), członek SEP (od 1975), członek komitetów naukowych dwóch cyklicznychkonferencji międzynarodowych.Podstawowym nurtem jego badań naukowych jest teoria, badania eksperymentalne i obliczenia maszynelektrycznych o magnesach trwałych. Z tej problematyki opracował kilkadziesiąt publikacji, uzyskał 8 patentówi wdrożył kilkadziesiąt prac dla przemysłu. Wypromował dwóch doktorów. Autor 108 publikacji, jednej monografiii dwóch skryptów. Recenzent trzech książek, wielu publikacji i projektów badawczych. Odznaczony ZłotymKrzyżem Zasługi. Wyróżniony 16 nagrodami rektora Politechniki Wrocławskiej i dziekana Wydziału Elektrycznego.Dodatkowe informacje w: Złota Księga Nauk Technicznych, Helion 2003.Tadeusz DZIEWANOWSKIurodzony w 1921 r. w Łęgach Kasztelańskich, pow. płocki. Od 1952 r. mgr inż. elektryk PolitechnikiWrocławskiej, 1952 r. – asystent, 1956 r. – adiunkt, 1964 r. – dr n.t. Po ukończeniustudiów pracuje równocześnie w Instytucie Elektrotechniki we Wrocławiu. Twórca kierunkunaukowego: Miernictwo przemysłowe i pomiary wielkości nieelektrycznych. Tematykabadawcza: analiza metrologiczna, właściwości i konstrukcje indukcyjnych liczników energiielektrycznej, teoria i technika pomiaru gęstości strumienia cieplnego metodami termoelektrycznymi.Kontynuator szkoły naukowej Metrologia elektryczna.Twórca unikalnego laboratorium naukowo-badawczego Pomiary Wielkości Nieelektrycznych MetodamiElektrycznymi. Autor 26 publikacji w czasopismach naukowych i naukowo-technicznych. Twórca siedmiu patentów.Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Zmarł w 1975 r. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Smętnejwe Wrocławiu.