Księga 60-lecia Wydziału Elektrycznego - Wydział Elektryczny

Rys historyczny15Pomnik profesorów lwowskichpomordowanych podczas II wojny światowejPolitechnika Wrocławska otwarła swoje podwoje w pół roku po upadku FestungBreslau i zakończeniu drugiej wojny światowej. Ten sukces był dziełemgrupy ludzi, którzy z największym wysiłkiem i poświęceniem, wśródmorza ruin i zgliszcz, doprowadzili do powstania polskiego szkolnictwawyższego we Wrocławiu.Sukces ten nie byłby możliwy bez istnienia dwóch filarów, stanowiących podstawę materialnąi naukową tworzonej uczelni. Podstawa materialna to, ocalałe z pożogi wojennej, pozostałościpo niemieckich szkołach wyższych Wrocławia. Bazę naukową tworzyli przybyli doWrocławia pracownicy naukowi, wywodzący się głównie z uczelni lwowskich. W rozwojuPolitechniki Wrocławskiej filar materialny stanowiła Technische Hochschule, a naukowy PolitechnikaLwowska. Te fakty nie były przez wiele lat eksponowane, a przecież bez nich rozwójPolitechniki Wrocławskiej byłby znacznie utrudniony i opóźniony.Z Technische Hochschule Politechnika Wrocławska pozyskała ocalałą bazę materialnąw postaci budynków, laboratoriów i zbiorów bibliotecznych.W tym samym czasie, kiedy podpisywano akt kapitulacji Festung Breslau, tj. 6 maja1945 r., na możliwość przyjazdu do Wrocławia oczekiwała już grupa polskich uczonych i studentów,aby animować w tym mieście polskie życie akademickie. Wiadomo było, że do odbudowykraju niezbędne będą kadry dobrze wykształconych fachowców. Szybkie uruchomieniewyższych uczelni stało się więc nakazem chwili.Po kapitulacji Festung Breslau już 10 maja dotarła do Wrocławia grupa naukowa z ProfesoremStanisławem Kulczyńskim na czele, aby zabezpieczyć przed dalszym zniszczeniemi dewastacją mienie pozostałe po niemieckich uczelniach Wrocławia. Tak rozpoczął się trudtworzenia w tym ongiś piastowskim, a wówczas już polskim Wrocławiu polskiego życia naukowego.Powszechnie wiadomo, że trzon grupy pionierów polskiego szkolnictwa wyższegowe Wrocławiu stanowili pracownicy uniwersytetu i politechniki we Lwowie. Oni też w tympionierskim okresie tworzyli znaczną część personelu Politechniki Wrocławskiej, poczynającod profesorów, a na sekretarkach i woźnych kończąc. Przenieśli do Wrocławia akademickietradycje, programy nauczania, problemy i programy badań naukowych, formy życia studenckiegooraz organizacje studenckie – elementy, bez których nie może funkcjonować wyższauczelnia i nie może się rozwijać życie akademickie.Dzięki tym dwom filarom Politechnika Wrocławska od początku swego istnienia zajmowałapoczesną pozycję na naukowej mapie Polski, a dziś plasuje się na czele listy rankingowejpolskich uczelni technicznych.