صحنه معاصر - تابستان ۹۵

تئاتر تا گانکای مسکو
مصاحبهی ماریا شوتسوا با یوری لیوبیموف در ١۵ آوریل ٢٠١١
در سنپبرتبررزبورگ ‏(مجممججلهی ابجنبججمن جهابىنبىی منتقدان تئاتر)‏
ماریا شوتسوا:‏ ‏سمشسمما زندگی سرشاری داشتهاید.‏ کدام دوره را ‏بهببههبرتبررین دورهی کار خلاقه در این زندگی میدانید؟
یوری لیوبیموف:‏ ‏(مکث طولابىنبىی)‏ من عمیقاً‏ در فکرم.‏ ‏(مکث طولابىنبىی)‏ احتمالاً‏ کار ‏«مرشد و مارگاریتا»‏ [١٩٧٧]. طبق
معمول،‏ هیچکس باور ‏بمنبممیکرد که از سد سانسور بگذرد و به ‏بمنبممایش دربیاید،‏ با این که ‏[کتابش]‏ منتشر شده بود.‏ من آنها
را متقاعد کردم که از نسخهی روسی با حذفیات استفاده میکنم و نه از نسخهی کامل.‏ در ‏همھهممبنیبنن دوران بود که با کاترینا
‏[همھهممسر لیوبیموف]‏ آشنا شدم.‏ پیش خودم این کار را به او تقدبمیبمم کردم:‏ اتفاقات اینچنبنیبنن همزمان شدند.‏
این کار برای من به خو ‏بىببىی پیش رفت،‏ علبریبررغم اینکه هیچکس تا به حال موفق به ابجنبججام این‏ کار نشده بود.‏ ‏همھهممیشه اتفافىقفىی
برای این کار افتاده است.‏ یا نوارها گم شدهاند،‏ یا افراد تنها یک طرف داستان را گرفتهاند.‏ از میان ‏لهللهھستابىنبىیها ‏[آندره]‏
وایدا تنها خط وولاند را گرفت،‏ و ظاهراً‏ از آن راضی هم نبود.‏
طبق معمول،‏ بازیگران در ابتدا نسبتاً‏ خوددار بودند،‏ اما بعد گفتند که دوست دارند آن را بازی کنند.‏ من اسم
‏بمنبممیآورم،‏ بیشبرتبرر به این خاطر که برخی از آنها هنوز زندهاند.‏ بازیگران افراد پیچیدهای هستند؛ ناسپاس و خیانتکارند.‏
دربارهی آنها ‏بمنبممیشود ‏بهببههبرتبرر از آنتوان چخوف گفت که میگوید:‏ یک بازیگر حدوداً‏ هفتادوپنج سال از یک فرد عادی
یوری لیوبیموف
!17