صحنه معاصر - تابستان ۹۵

نمیخواه,,م آنچه ب,,ه س,,ر ن,,اه,,ید در روس,,تای ه,,مسای,,ه آم,,د ب,,ه س,,رم ب,,یای,,د.‏ نمیخواه,,م ش,,ورای روس,,تا م,,جازات,,م را ت,,عیین ک,,ند.‏
نمیخواه,م در ی,ک ک,لبه م,ورد ت,جاوز دس,ته ج,معی م,ردان ق,رار ب,گیرم.‏ ه,نوز ص,دای ن,اه,ید در گ,وش,م م,ی پیچ,د ک,ه ف,ری,اد - می
زند.‏ ‏"نجاتم بدهید!‏ خواهش میکنم،‏ یکی به دادم برسد!"‏
م,,,ن داش,,,تم ب,,,ا ع,,,روس,,,کم گ,,,ودی ب,,,ازی میکردم.‏ ق,,,رم,,,ز ب,,,ود،‏ م,,,ثل خ,,,اک روس,,,تا.‏ م,,,ن ع,,,اش,,,ق ای,,,ن ب,,,ودم ک,,,ه ب,,,ه او ل,,,باس ط,,,الی,,,ی
ع,روس,ی ب,پوش,ان,م.‏ ای,ن ه,مان وق,تی ب,ود ک,ه ت,و زن,دگ,ی م,را م,عام,له ک,ردی.‏ چ,گون,ه ک,سی میتوان,د س,رن,وش,ت ک,ودک پنجسال,ه را
ت,,,عیین ک,,,ند؟ ه,,,فت م,,,رد،‏ ب,,,زرگ,,,ان روس,,,تا،‏ ت,,,صمیم گ,,,رف,,,تند ک,,,ه ب,,,قیه ی ع,,,مرم چ,,,ه ب,,,ای,,,د ب,,,کنم.‏ ع,,,موی,,,م ق,,,تلی م,,,رت,,,کب ش,,,ده ب,,,ود و
تقاصش را من،‏ با ازدواج با عموی مقتول باید میدادم.‏ هفت مرد سرنوشت دخترکی پنج ساله را رقم زدند...‏ من.‏
تو تنها دخترت را برای دشمن نشان کردی.‏
او پنجاه و پنج سالش است،‏ مادر.‏
م,,ن میتوان,,م ب,,خوان,,م و ب,,نوی,,سم،‏ ب,,ا ای,,ن ح,,ال ه,,یچ تس,,لطی ب,,ر زن,,دگ,,ی خ,,ودم ن,,دارم.‏ ح,,اال م,,ن دارای,,ی او هس,,تم.‏ او م,,ال,,ک م,,ن
اس,ت.‏ م,ن خ,دم,تکار و همخواب,ه ی او خ,واه,م ب,ود.‏ او ی,ازده س,ال آزگ,ار ص,بر ک,رده اس,ت ت,ا ان,تقام,ش را ب,گیرد،‏ و ان,تقام,ش
را خ,واه,د گ,رف,ت.‏ او ح,ق دارد م,را ک,تک ب,زن,د،‏ در چ,هاردی,واری خ,ان,ه ح,بسم ک,ند،‏ ح,تی م,را بکش,د.‏ ال,تماسها و ن,ال,ه ه,ای م,ن
به گوش کسی نخواهد رسید.‏
خنده های تو هنوز در گوشم میپیچد.‏ عزت و آبروی تو برایت از دخترت مهمتر بود.‏
وق,تی پ,س از م,الی ده ت,کرار ک,ردم:"خ,ود را ب,ه همس,ری ت,و درآوردم"،‏ و ش,نیدم ک,ه:"ازدواج را پ,ذی,رف,تم."‏ آهس,ته م,رگ خ,ود
را از خدا خواستم.‏
ت,,و گ,,فتی ک,,ه اس,,الم ب,,ه م,,ن ح,,ق داده ک,,ه همس,,رم را خ,,ودم ان,,تخاب ک,,نم،‏ و ت,,و ای,,ن ح,,ق را از م,,ن گ,,رف,,تی.‏ م,,ن چ,,ه ح,,قی دارم
وقتی مثل گاوهای مزرعه مان به سوی صاحب جدیدم فرستاده میشوم.‏ تو دروغ گفتی.‏
آنها منتظرند مادر.‏ آنها منتظرند تا عروس را به خانه ی داماد ببرند.‏ میپرسند:"عروس کجاست؟"‏
این عروس دیگر قرمز بر سر ندارد.‏ این عروس سفید میپوشد.‏
این جمعیت،‏ این طبلها،‏ مرا نه به خانه ی آنسوی خیابان،‏ که به گورستان کنار رودخانه خواهد برد.‏
من آزادی را انتخاب کردم،‏ مادر.‏
دوستدار تو،‏
دخترت
!93