صحنه معاصر - تابستان ۹۵

که
‏بمیبمم؛ دار احتیاج سازنده»‏ ‏«نقد به ما میگویند دارد،‏ ‏بمتبممجید و تشویق به نیاز مدام مادرش سوی از شدن داشته ‏بجتبجحسبنیبنن
است!‏ نقد چه هر به میگوید:«لعنت باره این در ‏بمتبممام صراحت با بنکهد تلولا است.‏ صرف»‏ ‏«بمتبممجید منظورشان رفتار
شکل رقتانگبریبرزترین میدهند.‏ ترجیح ارزسمشسممند ارزیابىببىیهای به را ‏بىببىیجا ‏بجتبجحسبنیبنن حبىتبىی برخی است.»‏ کافىففىی من برای ‏بمتبممام
با را مثبتش نظر و نقد آن از پیش که میکنند رد را منتقدی منفی نقد که میشود دیده زمابىنبىی هبرنبررمندان کودکانهی تناقضابىتبىی
چنبنیبنن گرفتار که هستم‐‏ آنها جزء نبریبرز خود البته ‏‐که میشناسم را کرهای منتقد چندین پذیرفتهاند.‏ وجود نقدهای
از درحالىللىیکه میشوند عصبابىنبىی خودشان کار دربارهی منفی نقدهای از که میبینیم را هبرنبررمندابىنبىی وقبىتبىی شدهاند.‏ میشود.‏
هم ناخوشایندتر روند این میبرند،‏ لذت دیگران کار دربارهی تند و منفی هک این از ترس‏ ناعادلانه.‏ یا عادلانه است،‏ ‏بهنبههابىیبىی قضاوت میکنند فکر که است این نقد با ‏بجتبجحقبریبررآمبریبرز برخورد دیگر علت که
جابىیبىی تا میکشاند تدافعی موضعی به افراطی شکلی به را آنها شود،‏ ثبت اساس این بر تئاتر تارتحیتحخ کتاب در کارشان آنها
بدبینانهی نگاه مسئول حدی تا منتقدان ما که دارم قبول ‏شوند.‏ کارشان بر منتقدان قضاوت مانع میکنند تلاش کردهابمیبمم
استفاده غبریبررحرفهای شکل به نقد ابزار از گاهی از هر دادهابمیبمم،‏ دست از را آنها اعتماد ما هستیم.‏ نقد به نسبت جایگاهی
در را ما هبرنبررمندان برخی بنابراین کردهابمیبمم.‏ آلوده و…‏ احساسات از پبریبرروی دوسبىتبىی،‏ جانبداری،‏ به را کارمان و دارد.‏
وجود نقد دربارهی نبریبرز دیگری سوءتعببریبرر حال،‏ این با دهیم.‏ ارائه کارشان از مفیدی ارزیابىببىی بتوانیم که ‏بمنبممیبینند ‏بهنبههابىیبىی
قضاوت نقد،‏ نیست.‏ ماجرا ‏بمتبممام این اما است،‏ ناپذیر اجتناب حدی تا تئاتر نقد در سفید و سیاه قضاوت عناصر وجود ‏ممممممکن
حد تا آن در میکند تلاش منتقد که است ذهبىنبىی گفتمابىنبىی نقد نیست.‏ منفی یا مثبت صورت به کار ارزش رسمسسممی و زا ‏بجببجخشی تنها بلکه نیست:‏ پایابىنبىی سخن میگوید:«نقد…‏ بیلینگتون مایکل ‏همھهممکارمان که ‏همھهممانگونه باشد.‏ ‏بىببىیطرف است.»‏
ایدهآل تئاتر طبیعت دربارهی دابمئبممی مباحثهی .٢
برای
‏بمیبمم:‏ بگو خودم از بگذارید شود.‏ ناشی نبریبرز نقد به ما رویکرد از میتواند منتقدان و تئاتر عرصهی فعالان میان تنش نیکول
انگلیسی بازیگر با هم کاملاً‏ من بنابراین شود.‏ داده پاسخ آن به و شود شنیده تا مینویسم نقد من مثال،‏ آنها
هستند؛ بازیگران از وحشتزدهتر نظر یک از منتقدان میکنم میگفت:«فکر که نیستم ‏مجممجخالف ویلیامسون برای
هم تلاشی و نیستم وحشتزده اینکه وجود با من باشند».‏ هم تاثبریبررگذار و شوند واقع پسند مورد میخواهند پاسخ
و شدن شنیده یعبىنبىی ‏‐که بودن تاثبریبررگذار و باشم.‏ تاثبریبررگذار که میخواهم قطعاً‏ اما ‏بمنبممیکنم،‏ بودن پسند مورد شیوهی
فرهنگ،‏ سیاست،‏ است:‏ مشکل بسیار است پرسروصدا چبریبرز ‏همھهممه که کره چون پرسروصدابىیبىی کشور در گرفبنتبنن‐‏ نظر
از هم است،‏ واداشته بودن پرسروصدا به نبریبرز را کره تئاتر منحصربهفرد،‏ فرهنگ این میکنم فکر غبریبرره.‏ و هبرنبرر زندگی،‏ با
من است.‏ ماهرانه و پیچیده راهکارهابىیبىی نیازمند شرایطی چنبنیبنن در گرفبنتبنن پاسخ و شدن شنیده روابىنبىی.‏ هم و فبریبرزیکی راه
ببینم که جابىیبىی و باشد لازم نقدهابمیبمم در که جابىیبىی هستم،‏ ملاحظهکار و متشخص فردی اوقات کبرثبرر ا اینکه وجود جابىیبىی
در ‏لهللهھجه صراحت ندارم.‏ ‏لهللهھجه صراحت با مشکلی ندارد،‏ وجود بینوا ‏مجممجخاطبان و هبرنبررمندان با ارتباط برای دیگری این
با نقدی کره ملی تئاتر در ‏بمنبممایشی دربارهی که بودم صرتحیتحح قدری به یکبار است.‏ بودن موثر معنای به بیاید،‏ کار به که و غبریبررهبرنبرری زیبابىیبىیشناسی به ظرافت و دقت با نقد،‏ این در میکند».‏ خجالتزده را ما ملی نوشتم:«تئاتر عنوان واقع
در دارند.‏ یاد به نقد آن خاطر به مرا هنوز تئاتریها از بسیاری اما بودم،‏ صرتحیتحح من پرداختم.‏ کار خستهکنندهی ‏بمتبممجید
من از عام ملاء در هم دارد منتقدان به را انتقاد بیشبرتبررین که کره کارگردان پرسروصداترین تائک،‏ یون ‏لىللىی حبىتبىی آن
در را تغیبریبرر و بدهد کره تئاتر به تکابىنبىی که داشت را این قدرت من منتقدانهی و روان ارزیابىببىیهای که گفت و کرد !30