Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ќе сакате ли накратко да ни кажете каков е Мане сега на<br />
22 години, за вашите секојдневни предизвици, но и за<br />
мноштвото среќни моменти што можат да се видат од<br />
вашите фотографии?<br />
Неговиот поглед на светот е многу необичен. Стеснет, а<br />
истовремено многу мил, хуман. Мане никому не направил<br />
ништо лошо, никого не навредил. Како да е создаден само<br />
за љубов! Тој е среќно дете, сега веќе момче. Добива сè<br />
што му треба и што сака. Секогаш е искапен, најаден,<br />
стоплен, постојано ја слуша(ме) неговата музика, окружен<br />
е со љубов и внимание. Никола порасна, па секогаш, кога<br />
може, ни помага околу Мане, како и баба Татијана, мајката<br />
на Оливера. Сите овие години Мане нѐ направи да бидеме<br />
силни, емотивни, рационални и храбри. Мане крие многу<br />
тајни што нема да ги откриеме никогаш. Живеејќи со него, јас<br />
и Оливера пронајдовме одговори на многу тешки животни<br />
прашања. Нашиот живот е програмиран во минута. Секој ден<br />
е ист, монотон, фрагментиран и уреден според потребите<br />
на Мане. А истовремено, тоа е живот што личи на „tour<br />
de force“. Стануваме во 6.30 часот за на работа и во час и<br />
половина мораме да се погрижиме за Мане. Наутро имам<br />
чувство дека сме во некаков пит-стоп во „Формула 1“. Го<br />
будиме многу рано, еден од нас го пресоблекува, двајцата<br />
го ставаме во количката, друг го мие, му даваме лекови, се<br />
средуваме и ние, едно кафе набрзина... и одиме на работа.<br />
Од работа брзаме назад дома, малку да ја замениме баба<br />
Татијана, која цело време додека сме отсутни е со Мане и<br />
му дава појадок, лекови, ужина. Следува пресоблекување на<br />
Мане, евентуално клизма... Пак една трка, го ставаме Мане<br />
в кревет малку да се одмори од седењето во количката, а за<br />
нас дремка од еден час и навечер пак исто. Ако успееме со<br />
Оливера да излеземе на едно кафе навечер со пријателите<br />
ние сме најсреќните луѓе на овој свет. Денот пак завршува со<br />
Мане. Никој не те прашува дали ти се спие, дали си изморен.<br />
Некогаш толку сакам само да измијам заби и да се фрлам в<br />
кревет. Но, не! Мане треба да го „стокми“ некој, да го легне в<br />
кревет. Едноставно, нема кој друг, а тој не е виновен што не<br />
може самиот и тогаш ги извлекуваме последните атоми сила.<br />
Утре, задутре и не знам до кога, пак истото.<br />
Вие сосема отворено го покажувате Мане пред светот и<br />
докажувате дека треба отворено да се зборува за состојбата<br />
со цел да се развие свеста кон лицата со посебни потреби<br />
како еднакви во општеството...<br />
Немам причина да го „кријам“ Мане и неговата состојба.<br />
Мане има почиста и помила душа од сите оние што се<br />
појавуваат во првите минути на сите вести, и тоа без срам<br />
и перде, па тоа не му пречи никому. Мане не е виновен што<br />
не може да се грижи самиот за себе. Како што вели нашиот<br />
народ: „Срамота е да лажеш и да крадеш!“ а јас би додал: „А<br />
не, пак, да си дете со посебни потреби“. Бројот на семејства<br />
кои имаат деца со посебни потреби во Македонија не е<br />
мал. Ако едно потесно семејство брои четири-пет члена,<br />
а пошироко и повеќе, тогаш се доаѓа до неколку десетици<br />
илјади луѓе кои секојдневно живеат живот различен од<br />
другите. Живот исполнет со психолошки, емотивни, физички<br />
22