AA REISIGER HERFS 2021

Oornag-avontuur
Dit het omtrent 'n uur van maklike stap geverg om
die uitkykpunt te bereik waar ons ontbyt wou eet.
Foto: Mario Fazekas
DIE VELE
GESIGTE
Die Draak bied
groot kontraste
is na oorlede Jeremiah Motloung,
die “bird whisperer” wat die
voedingsprogram begin het. Tot
die vermaak van die gaste is hy
dikwels gesien waar hy ’n yslike
murgbeen op ’n skinkbord uit die
kombuis dra.
Ons was douvoordag in ons
bakkies op pad na die Sentinelparkeerterrein,
wat veral die
jongelinge brommend aanvaar het.
Dis ’n skrale 8 km, maar nie ’n kort
rit nie weens die slegte toestand
van die pad. Jy besef darem dat
daardie stamperige 8 km jou bene
baie pyn spaar.
BREKKIE MET ’N UITSIG
Die roete begin by die parkeerterrein
op ’n hoogte van 2 500 m.
Zee, ons gids, het vir ons vinnig
gesê wat voorlê terwyl hy wys na
die Hekse links, die steil sigsagpad
onder die Sentinel-piek en die
pad wat na die berugte kettinglere
lei. Dit het vir my vrek ver gelyk,
maar die belofte van ontbyt op
’n plek met ’n mooi uitsig het my
gemotiveer.
Ons het betaal vir ons oornagpermitte
en die bergregister
geteken voordat ons ons rugsakke
op ons skouers gelaai het. Ek was
jaloers op die groeplede wat die
opsie gekies het dat portiere hul
sakke dra. Hulle het net ligte
dagsakke by hulle gehad. Ek kon
reeds die effek van die dun lug voel
toe ek my rugsak van 20 kg optel.
Aanvanklik is die pas stadig. Ons
bene het soos lood gevoel terwyl
ons lywe stadig by die dunner
lug geakklimatiseer het. Dit het
omtrent ’n uur van maklike stap
geverg om die kort ompad tot
by die uitkykpunt te bereik – die
plek waar ons ontbyt wou eet. Die
uitsig van daar oor die Thukelaravyn
en die Amfiteater, tot by
Eastern Buttress en Devil's Tooth is
ongelooflik. Zee het die een na die
ander staaltjie vertel. Die Devil’s
Tooth is in 1950 vir die eerste keer
geklim, ’n ongelooflike prestasie
gegewe hoe basies die bergklimtoerusting
daardie jare was.
Na ’n vinnige happie en ’n
slukkie koffie was ons weer op
pad. Die helling was nou effens
genadiger omdat ons naby die
Sentinel to The Gully was; ’n
alternatiewe roete waarmee jy die
kettings vermy. Die Gully is fisies
meer uitdagend en lei tot by die
Beacon Buttress, terwyl die kettings
op ’n direkte roete is wat jou baie
vinniger daar uitbring.
Die kettings dra ook by tot die
avontuur.
Ons het dapper voortgebeur
tot by die kettinglere, maar toe
ons daar kom, was ’n deel van
die groep bang dat ons dalk die
verkeerde keuse gemaak het. Dit
help nie om doekies om te draai
nie, dis nie kinderspeletjies om
teen daardie lere uit te klim nie.
Die leer is “net” 35 m hoog, maar
die steilheid van die rots waarteen
dit vasgeskroef is, maak dit
skrikwekkend.
VERKEERSKNOOP BY
DIE KETTING
Dit was die langnaweek rondom
Erfenisdag en van die eerste
>
39
HERFS 2021 | AA Reisiger