Cały numer 17 w jednym pliku PDF - Pro Libris - Wojewódzka i ...

Zofia Frydel-KoœmiderI tak sobie patrzê...Patrzê sobie z góry na moj¹ doczesn¹pow³okê i œmiaæ mi siê chce, chocia¿ pozycja,w której le¿ê, nie jest za wygodna. Ciemno,ciasno, twardo, nieprzytulnie. I tak sobiepatrzê ju¿ od ponad tygodnia...Tego dnia, jak zwykle, zerwa³em siê nadŸwiêk budzika i niemal biegiem ruszy³em do³azienki. Tyle tylko, ¿e nie dotar³em. Coœ mniezak³u³o w piersiach, przed oczami zrobi³o siêciemno i nagle ujrza³em sam siebie le¿¹cegona œrodku korytarza. By³o to o tyle dziwne, ¿ewydawa³o siê, jakbym spogl¹da³ na w³asn¹postaæ gdzieœ spod sufitu. Jakbym siedzia³sobie na naszej stylizowanej lampie, a jednoczeœniele¿a³ na pod³odze. Mówiê wam,szalenie dziwne uczucie! Ogl¹da³em z zainteresowaniemto, co dzia³o siê pode mn¹, jakbympatrzy³ na film sensacyjny. Moja wrednama³¿onka najpierw szarpa³a moje cia³o i coœwykrzykiwa³a. Potem z³apa³a telefon i gdzieœdzwoni³a. Zdziwi³o mnie, ¿e zaczê³a p³akaæ.Jacyœ tacy ubrani na zielono zaczêli mnieszarpaæ, popod³¹czali ró¿ne rurki i wê¿yki,i biegiem ponieœli po schodach do erki. Tylkopo co? Nagle przesta³em widzieæ, poczu³emstraszliwy ból i us³ysza³em wycie karetki.Czu³em, ¿e gdzieœ jadê, ¿e coœ ze mn¹ robi¹...Uchyli³em z trudem powieki i w tym momenciesamochód zatrzyma³ siê, zieloni ponieœlimnie wprost w szeroko otwarte drzwi. Szpital?Przecie¿ ja jestem zdrowy, co siê dzieje, czegoode mnie chc¹??? A tak mi by³o dobrze nanaszym wyr¹banym ¿yrandolu w korytarzu!Po³o¿yli mnie w jakiejœ jasnej sali, zaczêli coœtam znów pod³¹czaæ. Mo¿e i by³oby nieŸle, aleten ból rozsadzaj¹cy klatkê piersiow¹! Mia³emochotê krzykn¹æ, ¿eby dali mi spokój, alez moich ust wydoby³ siê tylko dziwny jêk. Niewiem, ile czasu to trwa³o, straci³em ca³kowicierachubê. Mo¿e przysn¹³em?Przebudzenie by³o cudowne! Patrzy³amsobie z góry na moje cia³o spowite w barwnesploty przewodów. Kilka osób nerwowokrêci³o siê wokó³ mnie, szumia³a aparatura.Wiedzia³em, ¿e mnie wo³aj¹ tam, na dó³, alenie mia³em najmniejszej ochoty wracaæ.Wirowa³em sobie spokojnie w górze, nic mnienie bola³o, nie mia³em ¿adnych problemów.Po co wiêc próbowali mnie wo³aæ? Ca³azabawa trwa³a chyba ze dwie godziny. Z ca³ejsi³y trzyma³em siê mojej górnej pozycji i niepozwoli³em œci¹gn¹æ na dó³. W koñcu chybazrozumieli, ¿e nic z tego i dali mi spokój.Potê¿na kobieta zaczê³a od³¹czaæ od mojegocia³a te kolorowe wê¿yki, pozostali umyli rêcei poszli sobie. Z ciekawoœci¹ obserwowa³em,co bêdzie dalej. Film siê krêci³...Zosta³em na jakiœ czas sam. Potem przyszlitacy dwaj z sinymi nosami, z³apali za nogii g³owê i przerzucili do metalowego koryta nakó³kach. Pojechaliœmy korytarzem, wind¹,korytarzem. Pomieszczenie by³o ponure, ca³aœciana wygl¹da³a jak ogromna szafa z niezliczon¹iloœci¹ szuflad. Na œrodku sta³ wielkistó³, na którym wyl¹dowa³em z impetem. Moiopiekunowie wyci¹gnêli z jakiegoœ zakamarkabutelczynê, poci¹gnêli z niej zdrowo i schowalina miejsce. Potem zajêli siê mn¹. Umyli,ogolili, zaczêli ubieraæ. O rany, na³o¿yli namnie koszulê, której nigdy nie lubi³em i dla-16