Odolaren mintzoa - Euskaltzaindia

Egun egiten ditu hirur hogoi urte
ezkontzako urratsa zinutela bete;
duda gabe zinuten elgar aunitz maite,
horrela irauteko ordutik gaur arte.
Ohart gaiten ez dela atzoko eguna
gaur zuen ohoretan ospatzen duguna;
oraino ere zuek sendo batasuna,
etzen lastozko sua zuen maitasuna!
Bertze gauza bat bada ezin ahantzia:
zuekin zinutela Jaunaren grazia;
bihotz beroz goresten naiz hemen hasia
zuek Raren laguntzaz iragan bizia.
Domingo, izan zira eginbidetsua,
lanean jarraikia, fedean kartsua,
espos leiala eta aita amultsua...
Deneri pitz bekigu zuk zinuen sua!
Zu ere goresgarri zira, Mariana,
espos paregabea, zilarrezko ama;
ez da oraino ere fini zure lana,
bainan zure bideak zerurat derama.
Urrezko bizi hortan ikusi du Jaunak
etzaiztela eskuak kurutze egonak;
ikasi du zer diren penak eta lanak
zazpi seme alaba hazi dituenak.
204