IURIS CIVILIS - Koeblergerhard.de

PKAEFATIO XVIII
disces ex Heimbachii prolegqmensis DCIX ss.
eiusque notis, cum in hac editione talia omnia
afferre necessarium visum non sit *).
Contii editionera repetiverunt recentiores;
aliquid fructUB accessit e Pithoei collatione
(1573) et luliano (1576), in quibus edidit
versionem velerera nov. 37—39. 67. Ordinera
vulgatum primus mutavit Beclc (Lipsiae
1836 et 1837) restituto pristino, textui succurrit
novellis 49. 63—65. 67. 70 quas e
V eddiderant Savigny et Biener insertis
emendationibusque temptatis saepe felicibus.
Beckium excepit Osenbriiggen (Lips. 1840
etc), qui perspecta vulgatae pravitate pristinara
textus formam recuperare sluduit
antiquis editionibus et inde a nov. 22 codice
Hamburgensi inspectis: nec taraen
multura profecit (cf. G. E. Heimbach krit.
Jahrb. II 792 ss.).
Contianum igitur fere textum suscepit
G. E. Heimbacb, qui primus criticam
editionem confecit (2 voll. Lips. 1846. 1851).
Qui tantum laborem buic negotio impendit,
ut summa laude dignus sit, quamvis multa
non recte administraverit. Plane enim abolita
Conlianae auctoritate ex ingenti codicum
numero gaucos eosque praestantes
electos recensionis fundamentum esse voluit;
quos quod non accurate contulit nullaque
])aene est pagina, in qua falsa non rettulerit,
id illius aetatis bomini magis condo-
1) Quibus usus sit codicibus, non constat nec
multiiru interesset scire, nisi aliquot snbscriptiones
pniebcrent haud .spernendaii — si homini fiilcs.
Vratislaviae, d. 17. m. Nov. 1894.
nandutn est quarc si qui nunc talia peccant.
In emendatione baud ita multum praestitit.
Huius igitur editionis consilium est et
novellarum graecarum et Authentici pristinam
restituere formam. Ab utraque parte
summae obstant difficultates; illic saepe
nescis utrum ipsius Iustiniani au redactoris
sylloges alicuius an interpolatoris recentioris
verba recuperes; hic plerunique difficillimum
est diindicare, quid in exeuiplari graeco
scriptura viderit, quid intellexerit qui vertit
homo perquam stultus. Ulic codicem Marcianurn
maxime secutus est Scboell, hic
cautissimum se praestitit atque etiam speciossimas
coniecturas saepe in apparatu tantum
commemoravit. Codicura ceterorumque
fontium lectiones adnotatae sunt diligenter
praeter vitia Ievissima, coniecturae virorum
doctorum eae tantum, quae aliqua probabilitate
commendarentur.
Versio latina plane rennovata est, qua
de parte optime meruit Krueger; indices
adiecti sua ipsi utilitate commendantur, in
addendis et indice de Bambergensium lectionibus
accuratius relatum esse quam in
ipsius contextus notis supra dixi. Restat
igitur ut gratias agam manimas et Scboelli
et meo nomiae omnibus quicunque de hac
editione meruerunt, imprimis Paulo Krueger
Theodoro Mommsen Eduardo Zachariae dc
Lingentbal clarissimae memoriae viro, praeterea
Francisco Skutsch amico, qui praeter
Kruegerum et Moramsenum in plagulis corriprendis
me adiuvit.
Relegi et quae necessaria erant correxi et addidi iterum Vratislaviae d. 27. m. Jlartii 1899,
tertiura Grypbiae d. 23. m. Sept. 1903, quartum Monasterii Guestfalorum d. 1S. m. Dez. 1911.
Guilelmus Kroll.