IURIS CIVILIS - Koeblergerhard.de

Nov. CXII 3 ep. 528 DE LITIQIOSIS
2 vofiiuov Si%Ea&ai. d Si nQortfrefi.iviov XOJV iSitcrmv
xAqfreis ets xb 8ixaaxrtgtov iXfrtlv xal xds iSias
ivaycoyas jj bt' iavxov fj Stfi voftifiov {xad-anEg eTgijxai)
2 timura sortiatnr. Si vero prqpositis edictis vocatus
ad iudicium venire et suas intentiones aut pcr sc aut
per legitimum (sicut dictum est) procuratorem propoivxoXicoe
nQO&eivai firj povXrj&eit), xrjvixavxa exegav nere noluerit, tunc aljud unius anni spatium ei coiieids
iviavrov jtQo&teftiav avrqi avyxu>Qovficv. f,e iv- 5 cedimus, intra quod nisi snam iotentionem fuerit perxbi
ei firj xfi iSia £ne££X9oi ivaytoyy, diSopev aSeiav
T($> Stxaffrf,
eecutus, darnus licentiam iudici et absente adversario
1 xai anovros tov dvrtSixov T«S XOV jtgos- partis permanentis allegationes secundum nostras
t$(>evaavros fttQovs Stxaioloyias xaxa TOVS r^sze^ovs lcges cxaminare et veritate subtilius requisita legivoftovs
i£e-ic.h,eiv xai T/;S aXrj&eias ax(u/3u>s ^rovfievr.e tiraam proferre sententiam. Si vero intra praedictum
vofiifiov itQotpiQeiv yrjtpov. ei 8i dvrbs rije ei^/iiinje 10 anni spatium venerit et suas intentiones exercere
rov evbs drtaviov nQO&eopiae naoayivrjxat xai ras voiuerit, iubcmus iudicem modis omuibus expensas
iSiat ivaycoyas iyyvftvdaat SovXrjd^eirj y xehvo^iev xbv
SixaoTTjv naai xQonoti xa avaXcoftaxa rjyovv oanav^yel
BUinptus, qaos propter Htem pulsatos perroanens
iu iudicio sustinuit, aute omnia exigere actorem ct
(laxa^ anef» Sia xrjv 8Ut\v 6 ivax&iis TIQOSESQEVOV pulsato dare, et sic actorem permanere donec causa
xq> SixaaxTjgitp vnef/Bive, ngb navxtov eisngaj-ai 16»'15 tinem secunduin leges accipiat. Kam si tantumtnodo
ivdyovxa xni x(o aixia&tvxt naQaoxtTv, xai ovxto xbv venerit et expensis sive sumptibus datiB solum annale
ivayovxa TxooteSaevaat fiixpis oxov xb jtQayfta ndoas tempus interrumpere voluerit, et iterum ab iudicio
8t£i,Tai xaxa xoli vofxovs. ti yaq fiovov naQayivrjxai recedens usque ad exitum causae non permanserit,
xal xcHp 8anavr,ftaxa>v eixe tflfitcopaxiov otSofievov iubemus eum post praedictas edictorum et annalis
porov xbv iviavotalov xpovov 8iux6yai povXr^&eitj, x«i20spatii observationes ab omui cadere actione, quam
jtdXtv avaxtogciv xov 8ixaaxj,Qiov (te%Qi neQuxoi xrtt
ino&iaetos pij nagafteivji, xeXsiofiev avxbv fiera xae
tiQtifiivai xwv iSlxrov *xai xov iuavoiaiov dtaax^sibi
competere contra pulsatum existimabat. De-
terior narnque dolus eius agnoscitur qui interniptam
iterum litem deseruit, quam qui semel coeptam dereftaxoi
irapaxijQTjoets itaar,s dycoyije dxninxeiy rjv aq^o- liquit. Legis autem privilegio, quae nolentibus non
£etv avxqi xaxa xov £vax9"irxoe vneXdft/Sare. %tlowv 25 imponit necessitatem propnas actiones movere, illis
yaQ 6 ixtivov 86Xot yivcoaxerat Ssne iyxoneiaav avfris tantummodo uti concedimus, qui nullam secundum
xrv Sixrjv xaxaXeXotnsv. rjneQ ixtlrov oins ana£ xr,s praedictos modos adversario moverint quaestionem.
x&^to 7 ]* Sixrji aTtioxrj. xqi Si xov vofiov itqo-
fp v (j (itj ijtixifrivxoi dvayxitv yt
xols ftfj fj flovXo-
ftivoit xat iSias iSi ivaycoyds id xivtiy i dxeirots di xall
l e. 8 p. 228 Zach.
2 nata finem legitimum accipiat. Sin autem propositis edictis vocatus in iudicium venire el actiones suas
vel per se vel per legitimum (uti dictum est) procuratorem proponere noluetit, titnc alterum unius anni
spatium ei conccdimus, inlra quod si actionem stiam non perscqualur, licenliam iudici damus etiam dbsente
adversario allegaliones partis guae praesto fuit secundum leges nostras examinandi et verllale accurale
quaesila legilimum catculum proferendi. Quodsi intra praediclum unius anni spaiiutn venerit et actiones
suas cxercere voluerit, iubemus iudicem omnino sumptus sive expensas, quas reus in iudicio permanens
propler iilem sustinuit, ante omnia-ab actore exigere el reo praestare, alque ila aclorem praesto esse, donec
causa secundum leges finem accipiat. Nam si verierit solum et expensis sive dispendiis praestilis annate
dumtaxat tempus tnterrumpere voluerit, ac rursus a hidicio receaais usque aa finem causae non permanserit,
iubemus eum posl praedictas edictorum et annalis spatii observationes omni aclione excidere quam
sibi conlra reum competere existimabal. Deterior enim fraus illius esse inteltegitur qui interruplam litem
iterum dcseruit, guam eius gui semel a contestala lite destitit. Legis autem privilegio quae necessUaiem
non imponil invilts actiones suas movendi, illis solis uti permittimus gui nullam guaestionem secundum
praedictos modos advcrsus adversarios movent.
Epilogus. iiaec autem omnia valere sancimus in cavsis qvae nondum vel per iudicialem sen
tentiam vel per amicaUm conventioncm vel per aliatn decisionem lege agnitam finitae sunt.
4 TTQOS&tivai L B fttj) xal L a | ivbi Ivtavxov ixi-
QCLV itQO&tOfiiav aindi L ixiqav avxy TtQofreapiav
evbe iviavxov B' v. l. (| 6 imi-iX&oi ivayaiyr;] ine}iX&ottv
dyojyij (dycoyqv X°) ML vnefceXfroi ivaytoyff
(v. l. ineitXffoi dtaycayfj) B' (| 7 itQoS&Sgtvovros L ||
10 jroo