IURIS CIVILIS - Koeblergerhard.de

PRAEFATIO YI
Corpore 168 novellarum usi sunt cliara
qui Leone imperante (886—911) compilaverunt
Basilica. Quot et quas novellas receperint,
discimus e scbolio quod e Tipuciti
codice Vatic. 853 bombycino (?) saec. XIV
f. 500 r (ubi extat in fine libri LX Basilicorum)
priraus edidit Alemannus in notis
ad Procopii bist. arc. XIV p. 78, deinde
Ileimbach ed. Basil. II p. VIII: xgfj de eidevut,
6x1 gi)f veagal avvere^rjoav nctQu
xuv 'lovOTiviavov. i£ avrajv g/na' ireO^rjoav
lig TOVC; ngoocpoQOvs rlr/.ovg r(ov £;' fiaoih/.ior
jjijiUiov, al de J.omal ertrd v.ul ei'y.oot
7iageaiiO7ti^r]aav, rjyovv fi'. e. c'. t'.
V'. ia\ (i. fiz'. v'. v6'. ve. vg'. vt]'. trf'. od'.
OE'. og. oti'. 7ty'. nd'. qrf. gg. QV.L. gv.fr'.
g/.t'. Qtu y.al Qfttt' (cf. Biener 135). Scbolion
est antiquissimiim aut certe ad codicem
spectat antiquissiraum; nam sequenti aetate
numerum novellarum in Basilicorum codicibus
omissarum in dies crevisse testantur
Michael Psellus in avvro^ dtatgeaei n7>v
reagiov zov 'lovOTiviavov (edidit Heimbacli
]Are/.doTa II Lips. 1840 p. 234) et indcx
reginae qui dicitur (editus ibidem p. 237 e
cod. Paris 1349 s. XI) qui enumerat 1GS
novcllas addens aut num in Basilicis dosint
aut ubi extent. Hi igitur plane consentiunt
de eis, quas deesse dicit scboliasta (nisi
quod tacet Psellus de nov. IX. XI latinis
et de LIV. LV. CXLIX, ind. reg. de IX),
sen uterque plures omitti ait partim easdem
partim diversas. Addunt enira Psellus et index
nov. XXXVIII. LXII (lat.) LXVII.
LXXVII. CI. CIV (lat.) CV. CXXVII.
CXXXIX. CXLI. CLIV, Psellus solus CLXI
(sed Q^y' reponendum puto pro gSa'), index
solus X. XIX. XXXIII (lat.). XXXIV (lat.).
XLV (falso). LXV (lat.). LXX. CX. CXXXV111
(lat.). CXLVII. CXLVIII. CLXIII(?). Etiam
plures absunt a codicibus Basilicorum qui
supersunt 1 )- — Quae autem receptae sunt
plerumnue integrae non manserunt; oniiserunt
enim Basilicorum redactores seniper
epilogos cum subscriptionibus, plerumque
rubricas inscriptiones prooemia (prooemia,
rarius inscriptiones, nonnumquara attulerunt
scbolia Basilicorum, totarum novellarum interdura
epitomas Theodori), praeterea ex
ipsis constitutionibu8 quae eis rainus videbantur
necessaria. Latinarura surnmas receperunt
Theodori (XXIII. XXXV. XXXVI.
XXXVII. LXII. LXXV. CIV. CXl. CXIV.
CXXXVIII. CXLIII. GL) atque etiam paucarum
graecarum (LI. CXXI. CXXII? CLXV).»)
1) Etiam aliundc constat iam XI. et XII. sacculo
codiccs cxtitisse decurtatos: Heimbach VI p. 158.
Inde quod novellae n scholiasta commcmoratae etiam
in codice L omittuntnr neque ullae practer cas nini
latinac pancae, Dovellarura dclectum in hoe coilice extantem
Basilicis non mnlto rccentiorcm csse collif^itur.
2) Id qnoque cvenissc, ut posteriorcs loco verborum
iutc^rornm antiquitus rocoptiTUin summas
Basilicorum libri sexaginta qui olim fuerunt
non omnes servati sunt; desunt enim
19. 31—37. 43. 44. 53—59. Sed in bis quae
infuerint novellae plerumque discimus cx
indice reginae eisque qui insunt in codicibus
Coisliniano et Parisino Tipucitique paratitlisOi
partira etiara e synopsi alphabetica,
partim e codice Ambrosiano (cf. infra). Fuit
igitur in B
1. 31 t. 5, 1: nov. LXXXI t. 7: nov.
CXII 7
32 t. 1: nov. XII 4. XVIII 11
32 t. 2: nov. LXXXIX 9
33 t. 2: nov. CLIII 1
I. 35 t. 11, Sl: nov. CVIII t. 18, 1: nov.
CLVIII t. 20, 2: nov. CVII
I. 36 t. 1, 7: nov. CLIX
nov
37 t. 11, 1—4: nov. LXXII t. 12, 1:
XCIV t. 12, 2: nov. CLV
48 t. 26: nov. CLVI
I. 55 t. 14, l: nov. CLVII t. 14, 4: nov.
CXXII t. 14, 5: nov. CLVI
!. 57 t. f>: nov. CXXX t. 8: nov. CXVI
t. 9: nov. LXXXV t. 19, l: nov. CLII
1. 59 t. 4, 1: nov. XLIII t. 4, 2: nov. LIX
De ceterarum quae nunc desiderantur
locis pristinis coniecturas proponit Biencr
583 (cf. Heimbacb VI 416ss.). Cf. infra p. XIV.
Basilicorum editiones extant duae, quarum
alteram curavit Annibal Fabrot Parisiis >',r
1641—1647 septem yolumina complectent?m,
qui bos edidit libros bisce usus codicibus:
1. 1—18, 2, 16 e codice Paris. 1352 mcmbr.
saec. XIII qui textum babet decurtatura
1. 20—30 e codiceParis. 1348 bomb. sacc.
XIII
]. 28. 29 e codice Paris. 1354 cliart.a. lf)f>0
(apograpbo codicis Laur. S0, n)
1. 38—42 e codice Paris. 1345 membr.
saec. XII
1. 45—48 e codice Paris. 1349 menibr.
saec. XI et 1354
1. 60 e codice Paris. 1350 membr. saec.
XIII.
Suppleraentura dedit Reitz Lugd. Bat. 1765,
qui I. 8 edidit e codice Leidenai, qui fluxit
ex Escorialensi deperdito, 1. 49—52 e codice
Parisino 1357 cbart. saec. XV.
Alteram editionem paravit G. E. Heim-J}"
poncrent. hoc eonfirmo cxcraplo: nov. XVII cxtat
in B 6, 3, 22—3S, scd in cod. Paris. 1352 nil iiust
nisi quorundam capitum snmmae. — Verba Iustiniani
liaud ita magmim iu B passa sunt detrimcntmn, nisi
quod vocabula latina scmpcr in graeca mutata fcunt;
cetorum et liic et alias tcncndnm cst, accuratam
Basilicorum rcccusionem uondum extare.
1) Paratitla libromra 1 —12 cdidit Heimbach
II 753 c codice Vatic. 853 pessime ut solct (cf. Krandilcone
bull. dell' ist. di dir. rom. I 107 ss.); cx sequentibus
quaedam adnotavit in notis indicum quos
supra dixi. Tipucitus fictr.m ex T/ nov ztiiai: cf.
Heimbach II p. VJI ss. dvt-xd. I 220 s.