IURIS CIVILIS - Koeblergerhard.de

AD OliDlNATIONEM DEDUCI 45 Nov. VI 6—8
xiii rii tr,i Tieoiovaitri avrdjv Ttooexv^co^aerai raT* ligatae efficiuntur morti, et substautia earum appliayiu)rdriui
ixx?.r}aiaii:'ij xols fiovaaxr,qioiiy iv oli d- cabitur sanctissimis ecclesiis aut monasteriis, in quiatv.
01' it tairai w&tiooi r\ ytjfiat O-ap^aavxcs bus sunt. Qui vero eas aut uxores accipereaut
vntv&wot fiif xai avxoi |iyovs i]v ttalov/uvate naQ&ivoit &avaxos inr,v TJ t,rjftia quae in eorum errorem vocabantur, mortis incinny&aQtiGtus,
JICJ! ov /itHkov Tjjttii xovxo ini xiav xa- bebat damnum corruptis, quomodo uon magis nos
/.ri&fj neoi &tov 8o$a£ovoajv OQIOVUEV, xi]v aaxpooov* in bis, quae a deo glorificantur, definimus, pudicii}
unhaxa ywriixns xoof/ti, pvXarxtofrat fiovXofie-10 tiam, quae quam maxime mulicres ornat, conservari
Siatftoovroii inl xiat> svXufleoxaxwv 8taxovKjaan>, volentes corupetens venerabilibus diacouissis, ut et
at> x6 xe i zjj yvati yv)Axxouv xb xe quod decet naturae custodiaut et quod dcbetur sacer-
Ui
q
oftOJ>ftevoy rfj uowavvr) xr,ooUi>.
dti
dotio conservent.
CAPUT VII.
!Z Tovs Si ajtag ini xovxois ycropivovs SiaxS- Semel autem secundum haec factos diaconos aut
vovi r\ 7T(i«ff/?vT4oot's xaxn firjSiva. x Qonov ajroAt/t7i«-15 presbyteros nullo ruodo derelinquere sacerdotium.
mv xijr Ugaxciay. 'Oneo ov /torov iril TxotafivxiQOiv Quod non solum in presbytero et diacono sancimus,
yal Hinxovav &taziCt,o^tv, alla xav vnotiiaxovot xiiv sed et si subdiaconu9 aut fortc lector fuerit aliii
xvxov dvayvwaxTje tii} xtt, ftijSi xovxov anoXtfina- qnis, neque hunc relinquere pristinum schema, et ad
tiiv xb itQoxsQov ajpj/m xni eis EXIQOV [tsxaxid-tofrai alteram migrare vitam, scientem quia, 8i tale aliquid
jiiov, ytvcoaxovxa , nXV ovv bia xov ygovov atpieftev, xov Xoinov tamen propter tempus sinimus; do cetero autem non
^ifirj ngo/einciji aixas yireafrat fiqSi tis Zjjuiav xtov prompte hoc fieri neque ad damnum sanctissimanini
«viwtnrwc ixy.i.rlauoi> x«?««*' d^eani^oftsv. Ooa fiiv ecclesiarum venire sancimus. Quaecumque igitur oporcw
t'/wo7p> neoi xov xoiovxov rponov xaxa XTJV ayno- 30 tebat de tali modo in sanctissima maiore eccfesia
rdrr.r fiiya).r,v ixxXijoiav xfjt ^aaiXevoiarjs rifiaiv xav- huius regiae nostrae civitatis et Bub ea constitutis
irji rfoAtcos xai xae VTI" €ivxr,v aywndxas ixx?.rtaiae sauctissimis ecclesiis et aliis, quae hic sunt, tieri,
xni xai aXXns xas lvxav&6l veviofrat, xavra iSixw hac Bpeciali lege complexi siiDius. In omuibus autcm,
7ie^itJ.a/Softti' vofitp. 'Er Se anaai xol» i'$(a xonon quae foris Bunt, locis sancimus, fii quis cum con-
-VianiZo/nv, ti uip o avajTjaafisroi £$ «o^» xal oi- 35 stituit ab initio et acdificavit ecclesiam, detinivit
xoSofirjani xqp ixxXroiav ojyioe xo xuiv %ii{toxovovfii-
cap. VII summariu habent Nomoc. L tit. 10 (ex Ath.)\ Nomoc. XIV tit. 9, 32.
ciip. VIII habent D 3, 1, 34 et inde L in nov. 123 post cap. 18. Summarium Nomoe. tit. Xlf tit. 1, 30 er Ath.
tencri ct bona sua sanctissimis ecclesiis vel monasleriis, in quibus sunt, addicenda esse. Atque qui
siuprare eas aut matrimonio sibi iungere ausi sunt, ipsi quoque gladio obnoxii erunt, eorumque bona
fisciis occupabit. Si enim in antiquis legibus virginibus, quae apud illos in ipsorum errores vocabantur,
corruplis capilis yoena inslabat, quin multo magis nos iaem in eas, quae vcra dedco sentiutU, statuamus?
qui castitatem, quae maxime muheres ornat, praecipue in religiosissimis diaconissis coiiservari velimus, ul
lam quod naturam decet custodiant, quam quod sacerdotio debetur servent.
VII. Qui vero semel secundum haec diaconi vel presbyteri facli sunt, sacerdotium nullo tnodo
dcrelinquant. Quod non solum de presbyleris et diaconis sanctmus, verum etiam si quis subdiaconus aut
tector jorte sit, ne ille quidem priorem statum relinquat et ad aliam vitam transferatur, sciens se, si tale
quid fecerit, secundum id, quod a nobis iam constttutum est, aut in curiam cum bonis suis, aut si in
paupertale degat, ad cohortalem condicionem detrusum iri.
VIII. Neque tamen effusas decel fieri in posterum religiosissimorum clericorum ordinationes.
Quod eiiim huc usque jfactum est, etsi emendari oporluit, attamen propter lempus relinquimus: ne vero
-. vosterum temere fiant neve in detrimenlum sanctissimarum ecclcsiarum vertanl, sancimus. Alque
tjuuecumque de eo genere in sanctissima magna ecclesia huius regiae nostrae civitatis et sanctissimis
ecclesiis sub illa conslitulis reliquisque, quae hic sunt, obtincre oporteret, ea speciali lege complexi
sumus. In omnibus vero locis exlraneis, si quidem is, qui ab initio constituit atque aedificavit
2 s