IURIS CIVILIS - Koeblergerhard.de

EFnCIUNTUE SUI 441 Nov. LXXXIX 12
p xQif vofico avxl xov fQiovpciov tb «£«- unciis sex nncias eia, filiis legitimiB non extantibus,
ovyxiov aiirois, itaiSw yvTjoiov ov% inovrwv, xaxd per patrum munificentiam dedimus, sed tamen ex
•tijv xav nartocov piXarifilav deSwxaftev, dXXd vvv nis quae Bubinde proveniunt causas perfectius simul
ix IUV ifs^TJe ovfipeprjxoToiv xd jtQayfiara ttXticne- clementiusque considerantes praesentem ponimus le-
$6v it Sfia xal cptXav&qoinoxEQov oxenxopevoi xbv 5gem: plurima utique suot et prius commissa et in
naQovxa xl&s/iev vojuov. noXXa yovv xoiavxa xai nostris temporibus delinquuntur, quae correctiono
nooxt^ov aftaQXTj&dvxa xal inl xwv ijfiexiqcov xaiQcbv dignamur et ideo ab impietate homines liberamus.
n\ i/uftelovaeva SioQ&ciaeoe agiov/iev, xni aaepeias dv- Quidam enim non habentes licentiam quantum vo-
& (onovs ajiaXXaxxojuBv. xivie ydg ovx &xovxes aSeiav lunt suis naturalibtiB iiliis relinquendi, eligunt quasi
1 w fiovXovxai xole iavxtBv wvotxols xaxaXtfindvetv 10 viros et scribunt heredes, quatenus restituant tiliis;
naiaiv intXtyovxai Srj&ev avdgas xal ygdfovoi XXTJ- at illi aut ex hoc impie agunt et praevaricantur vo-
Qovo/iovSt i(p 4>xs dnoxaxaaxTioai xdis naiaiv, oi Si r) luntatem scribentium, aut quod omnium levissimum
aixo&ev aoepovoi xal napaBalvovat xa Be^ovXtvfiiva putant peieraut: et tacemus ea quae tradita sunt ex
Tott ypdyaciv, r\ xb yovv navxtov iXatpQoxarov imoq- memoria nobis in personiB gloriosis talia delioquenxovar
xal otyaifzsv xa napaSeSo/uira 7iaQa XTJS firq-15 tibus priscis temporibus.
ftrjt yfilv inl •nqoubntov it>o6£a>v dfiafnovxcov iv xoii
2 fynQood-tv XQOVOH xoiavxa. 'iva /ifj xoiwv fii%oi 2 Ne igitur semper tale fieri delictum sinamus, nec
navxbs xoiovxo yevea&at jtXijftfteXrjfta ciyxatgatfter, quod agere Jicet in extrancis et ignotis hoc in profit]Ss
8 nqkxxuv i£eoxiv inl £dvois xni }ir)Saft6&Ev priis naturalibus filiis homines agere prohibeamus,
yvoiQluois xovxo inl tav iavxtHv yvatxwv naiScov 20 propterea praescnti lege sancimua, ut Biquidem quisrovt
av&Qcbnovs nqdxxaiv xaiXvotfiev, Sta xovxo &eani- piam habuerit filios Jegitimos, non possit filiis eotpfitv
xtp naqovxi voftip, oiexe ei pev xit S%ot nalSas rumque matri ultra unam relinquere unciam aut doi]
Svvaofrai [xoie nmal xnl xy xovxaiv nare naturalibus aut concubiuae (hoc enim proprium
] Qixiqta fiins xaxaXtfmdveiv ovyxias rj Sto- prioris iudicamua esse constitutionis), sed etiam si
oair xdie yvoixois naioiv rj xfj naXXaxtj [xovxo 25 quid ampliuB dare temptavcrit quolibet modo, hoc
yao xvotov rfjt gfingoo&ev rjyoifie&a Staxdgecos), dXXd tiliorum neri legitimorum; et vel si lilii non sint, conxai
«r rt nXeov tniytiorfitis Sovvcu xa&' oiovSqnoxs cubina vero solummodo, huic mediam unciam relintponov,
xovxo xa>v TiaiScov viveo&ai rdiv yvr\aiav. qui aut donari concedimus.
xav ti TtnlSee Si ovx elev, 7ia.XXn.xT] Si ftovrj, xavxrj xb
fjpwvyxiov xaxaXifiitdveo&ai rj Scogslo&ai Gvy%cogov-Z0
3 fuv. Ei ftevxot •nalSm oix fyot yvriaiovi rj xtva 3 Si vero filios non habuerit quispiam legitimos
Taiv artovxtov, ols dvdyxj] vopov xaxaXifmdvuv [ti- aut quemquam ascendentium, quibus necessitas cst
(joi xrjt oixeiat neqiovaias nQosrjxEi xovt Siaxi&tpi- legis relinquere partem propriae substantiae compe-
*ovs, nSeia forco xai eie xde SoiSexa ovyxlae yqdtpew tentem, testaton licentia sit etiam in duodecim unxovt
fvatxoiie nriiSae XXTJQOVO/WVS, xal Slaiptlv- eis 35 cias Bcribere iilios naturales beredes, et dividere
avrovs xa&' ov dv JiovXcovxai xqonov xa ngayftaxa, intcr eos quocumque voluerint modo res, et per doxal
fj xaxd Swotde dnXde rj jtQoyafitalae rj xaxa rtQoi- nationes aut simpllces aut antenuptiales aut per doxa:
fj xal xad"' SXSQOV olovB^noxa xgonov vLfHfiov tcs aut per alium quemlibet modum legitimum suas
xae iavxiov eie ixeivovt ftsxayeiv oiaiat. ovxoa ydq iu illos substantias transponere. Sic enim nequa-
c. XII § 2 — e. XIII txcerpta et decuriata habet B* K 15, 2 p. 419 Zach. ex B 32,2, 4.
c.XII §2—6 mmma extat in Appendice Eclogae 4 p. 186 Zach. = Anon. Bodleiun. 11 p. 214 Zach. (inde in
Ecloga ad Prochiron mutata 28,10.11).
nuper humana lege usi pro tribus unciis scx undas tis, si filii legitimi non extent, secundum patrum
liberalitatem dedimus, ai nunc ex iis quae deinceps acciderunt rebus perfectius simul et humanius consideratis
praesenlem legem ferimus. Certe tnulta eiusmodi quae et prius sunt commissa et nostris temporibus
delinquuntur correclione dinnamur et ab impietate homines liberamus. Honnulli enim cum licenliam non
habeant liberis suis naluralibus quantum velint relinquendi, eligunt scilicet viros eosgue heredes ea condicionc
rtcribunt, ut liberis restituant; illi vero aut protinus impie agunt et voluntatem eorum qni scripsenint trans-
ediuntur, aut quod quidem omnium leyissimum est peierant: ac tacemus ea quae memoria nobis prodita
sunt de personis iltustribus quae talia temporibus praecedenlibus commiserunt. JNe igitur per omne
tempus eiusmodi delictum commitli patiamur, neve quod in extraneis et neutiquam notis agere hcet, id in
propriis liberis naluraiibus homines agere prohibeamus, proplerea praesenix lege sancimus, ut siquidan
quis lcgilimos liberos habeat, [liberis eorumque matri) ultra unam unciam relinquere vel donare naturalious
liberis vel concubinae non possit (hoc enim ex priori constitutione ratum habemus), scd etiam si
quid amplius dare quocwnque modo templaverit, hoc liberorum fiat legitimorum. Quodsi liberi non ad-
3 sint, sed conciwina sola, huic dimtdiatn unciam relinqui vel donari permittimus. Si vcro non
haheat filios legititnos aut aliguem ascendcntium, quibus ex legis nccessitate partem bonorum suorutn
relinquere testatores oportet, liceat eliam in duodecim uticias nalurales liberos hcrcdes scribere, resque
inter eos quocumque modo volunt dividere, et vel per donaliones simplices vel anttnnptiales vel per dotcs
vel cliam alio quocumque tnodo legilimo substanlias suas ad eos transftrrc. lta enim non amplius
1 vofiy] Cod. 5,27,8 | 2 ovx L 8 3 dXX' ovv vvv L
(ed tamen r H 5 fiXnv&oanoxtQOi L x \ 6 xoiavxa om. g g
8 itXi)ft(itXov[teva SiOQ&daicot afciovuev xai] deHnqunntur,
ct ideo e \\ 12 oi Si rj (cf. e)\ o< Si oi M oi Se L {
13 aatflovai — 14 inioQxovOi om. L | 18