Land en volk van Sumatra - Sabrizain.org

101
Hoogtegrenzen der bebouwing en bewoning.
De bovengrenzen, waarop verschillende producten willen groeien,
zijn niet precies op een 100 M. na aan te geven.
De rijst is op zeeniveau 3 a 4 maanden na het uitplanten der
stekjes rijp; op 1200 M. hoogte duurt dit 6 a 7 maanden. De
hoogste rijstvelden komen wel tot 1500 M. voor, maar boven 1200 M.
zijn zij toch al zeldzaam. De klapperboom begint op 600 M. aan
productiviteit af te nemen en brengt het boven 1000 M. in den
regel niet meer tot rijpe vruchten. Mais is taai en groeit op alle
hoogten tot 1200 M.; tabak kan tot boven 2000 M. groeien, maar
wordt boven 500 M. zelden in het groot aangeplant. Aardappelen
en Europeesche groenten tieren krachtens hunne Noordelijke afkomst
alleen in de kou. Rubber kan ook groote hoogten verdragen; de
koffie floreert tusschen 300 en 1000 M.
Welk deel van Sumatra is nu bebouwd en tot hoe hoog gaan de
vestigingen der menschen? De laatste vraag is met eenige nauw-
keurigheid te beantwoorden: tot 1400 M. met plaatselijke uitzonde-
ringen; op zeer begunstigde plaatsen komen tot 1500 M. nog vaste
menschehjke nederzettingen voor. Enkele ladangs en afzonderlijke
woningen gaan nog hooger.
Op de eerste vraag kan men slechts met zeer speculatieve schat-
ting antwoorden: de bebouwde grond zal van 2'/ 2 tot 3°/ van de
geheele oppervlakte van Sumatra beslaan. Er is plaats voor 20
maal zooveel menschen als er nu wonen, al moeten ook allen voedsel
van eigen bodem gebruiken. Er is geen reden om aan te nemen,
dat niet meer dan de helft van Sumatra's bodem voor ontginning
geschikt zou zijn.
Geschiktheid voor ontginning.
De oude leigebergten leveren bij verweering een gelen of grauw-
gelen klei- en leembodem van voldoende vruchtbaarheid, zooals op
Sumatra's Westkust blijkt.
De kalkgronden uit het primaire tijdvak zijn in den regel on-
vruchtbaar en onbebouwd; zelfs ontbreken, vooral in het Noorden,
de bosschen en nemen ilalang (Javaansch: alang-alang), glagah en
varens den bodem in beslag.