Land en volk van Sumatra - Sabrizain.org

164
zich aemen, dat iemand te Mekka ten behoeve van een doode de
plechtigheden zal verrichten.
Behoudens de/e mogelijkheid van uitstel en plaatsvervanging, is
de hadj een plicht, die rust op eiken Mohammedaan, die physiek en
financieel daartoe geschikt is en geen personen onverzorgd achterlaat,
ten aanzien van welke hij onderhoudsplicht heeft. Eenmaal in zijn
Leven minstens moet hij liet heilige terrein om Mekka hebben betreden,
de plechtigheden om de Kaaba, die in het dal van Mina en op de
vlakte van Arafat in de eerste helft der feestmaand (de 12e van
het maanjaar) hebben meegemaakt.
Hieruit volgt dus, dat een hadji niet anders is dan een Moham-
medaan, gezond en eenigszins welgesteld, die een op hem rustenden
godsdienstplicht heeft vervuld. Op Sumatra is hij dan ook in den
regel niet anders dan dat. Het spreekt wel van zelve, dat, waar
zoovelen tegelijk de verre reis aanvaarden, bij vertrek en terugkeer
de Mekka-gangers feestelijk worden uitgeleid en binnengehaald.
Maar na den tocht volbracht te hebben keert de hadji tot zijn
gewone werk terug en onderscheidt hij zich, op enkele uitzonderin-
gen na, zelfs door zijne kleeding niet van zijne medeburgers. Het
dragen van een witten hoofddoek en de verschijning bij feestelijke
gelegenheden in de Arabische 'dracht zijn in den regel de eenige ken-
teekenen van den hadji. Het getal hadji's is op Sumatra groot en het
doen van een verre reis is voor een Maleier niet zoo heel bijzonder ; dus
geniet de hadji om zijn hadj i-zijn geene bijzondere vereering. Is hij
van slaven-afstamming — bij de Mandailingsche hadji's is dit nog al
eens het geval — , dan zal men om zijn hadj zijne afkomst niet vergeten.
Op Java is het dikwijls anders. Daar is zeker ook geen reden
om den hadji voor een soort priester te houden — de Islam kent
geen priesters en geen sacramenten — en evenmin om hem te wan-
trouwen als een fanatiek pan-Mohammedaan, maar op Java blijft
hij zich in den regel onderscheiden door de hadj i-kleeding; het
getal hadji's is er relatief minder groot dan op Sumatra en er blijft
bij den dësaman nog wel wat hangen van den eerbied voor den
man, die zoo ver heeft gereisd, zooveel van de wereld heeft gezien
en den grooten eisch van den godsdienst heeft vervuld.
Ken maatschappelijk nadeel van het hadj-gebod is, dat het veel