Land en volk van Sumatra - Sabrizain.org

130
De Lampoengen bewonen de residentie Lampoengsche districten
(doch aan de rivieren en kusten komen ook Maleische handolskam-
poengfl voor), en de afd. Kroë van Bengkoelen; ook hebben zij
zich over aangrenzende bergstreken van Palembang verspreid. In
taal en adat wijken zij aanmerkelijk van de omwonende Maleiers
af. Personen, die on. Ier Ha taks en Lampoengers hebben gereisd,
zeggen dat beide volken opvallend yeel op elkaar lijken. Volgens
Van der Tunk vertoont het klankstelsel van het Lampoengsch
eenerzijda zekere verwantschap met het Soendaneesch, anderzijds
met liet Bataksch, meer*dan met het Maleisch van Midden-Sumatra.
Hetzelfde geldt van den woordenschat. Junghuhn wees op verwant-
Bchap van het volk met de Bataks, Zollinger met de Soendaneezen.
Vermoedelijk behooren dus de Lampoengers tot eene zelfde oudere
bevolkingslaag als de massa der Bataks, doch zijn zij later sterk
met Soendaneezen vermengd. Vanouds hebben er relaties tusschen
de landen aan beide zijden van Straat Soenda bestaan. In den besten
tijd van de peperteelt, en nu nog wel, kwamen of komen tal van
Bantenners naar de Lampoengs, om met peperplukken wat te ver-
dienen. Velen bleven er hangen. In booze tijden van opstand,
hongersnood of veepest zijn ook vele Bantenners overgestoken; zelfs
waren de Lampoengs een tijdlang een veilig toevluchtsoord voor
misdadigers van den overwal.
Vele plaatsnamen in de Lampoengs zijn Soendaneesch of Javaansch.
De pepercultuur bracht vroeger op gemakkelijke wijze vele Lam-
poengers tot welvaart; wellicht is het daaraan toe te schnjyen, dat
de landbouw er op lagen trap staat, ondanks de vele mooie gronden^
en dat de bevolking als lui bekend staat. Karaktertrekken van het
volk zijn ook zucht tot pretmakenj en ijdeltuitenj. Het krioelt in
de Lampoengs van dragers en draagsters van klinkende adellijke
titels — een punt, waarin zij over het geheel van de Midden-
Sumatranen verschillen. Die titels werden vroeger tegen klinkende
munt door de Sultans van Banten verkocht. Zij, die zulk een erfe-
lijken titel niet bezaten, konden zich voor goed geld en een schit-
terend feest andere onderscheidingen verwerven door het „naik
papadon" en het „naik sasako", een ingewikkeld gedoe van eere-