de invloed van de buurt - Maatschappijwetenschappen - Universiteit ...

74 Peter Gramberg
Ribbelt zijn het de autochtone vbo/mavo jongens, die zich iedere avond rond
een pleintje verzamelen en menen dat zij veel buurtbewoners kennen.
Desondanks moet worden bedacht dat de meeste respondenten beweren dat zij
slechts een beperkt aantal mensen of zelfs haast niemand in de eigen buurt
kennen. Informatie komt niet altijd uit de eigen buurt. Ook van een
automatische sociale controle door de buurt is geen sprake. Vooral in
“gemengde buurten” als de Stadionbuurt en Deppenbroek zeggen jongeren dat
ze niet zoveel mensen kennen. De bevolkingsopbouw van Stokhorst en de
Vogelbuurt is het meest homogeen (in Stokhorst Nederlandse havo/vwo
jongeren en in de Vogelbuurt allochtone vbo/mavo jongeren). Daardoor is hier
het percentage jongeren dat zegt weinig mensen in de buurt te kennen niet zo
groot.
Als men al mensen in de buurt kent, dan is het nog maar de vraag of men ook
over school praat. Slechts een minderheid van de jongeren (een kwart) zegt
regelmatig met buurtbewoners over school te praten. In Stokhorst en de
Concertgebouwbuurt wordt wel veel over school gepraat: slechts 20% van de
respondenten geeft aan nooit met buurtgenoten over school te praten. In de
andere wijken is dit ongeveer 35% (tabel 11). Hierbij zijn er geen grote
verschillen tussen de buurten. In de Vogelbuurt wordt bijvoorbeeld niet minder
over school gesproken dan in de Stadionbuurt. Eerder werd geconstateerd dat
de gemiddelde onderwijspositie van allochtone jongeren in de Stadionbuurt
hoger is dan in bij vergelijkbare jongeren in de Vogelbuurt.
Tabel 11 Frequentie van contact met buurtbewoners met betrekking tot
school, in procenten
Deppen Ribbelt Stok- Stadion Concert Vogel Nieuwen totaal
Broek
horst buurt gebouw buurt dam
Regelmatig 29 23 31 11 46 16 16 25
af en toe 39 43 46 53 39 42 44 44
(haast) nooit 33 34 23 37 16 42 40 32
Totaal 100 100 100 100 100 100 100 100
De tweede buurthypothese kan in omgekeerde zin bevestigd worden. Het
voorbeeldeffect vanuit de buurt werkt eerder de andere kant op dan vaak wordt
aangenomen. Het is niet zozeer dat jongeren in achterstandswijken met allerlei
negatieve voorbeelden worden geconfronteerd en dat zij ontmoedigd worden in
hun schoolloopbaan. Het is eerder zo dat in gegoede wijken veel positieve
voorbeelden door de omgeving worden gegeven, er vanzelfsprekend over
“school” wordt gesproken met vrienden en buren, men naar de “juiste” scholen
gaat, er regelmatig wordt gevraagd naar de vorderingen op school enzovoort.
Het homogene karakter van deze wijken biedt ook de mogelijkheid om veel
over dit soort zaken te spreken en om veel mensen te ontmoeten die in een