7 - Stad Kortrijk

PARTICIPATIE &
SAMENWERKING
1. INTERNE SAMENWERKING
1.1. Schepen van cultuur – ambtenaar
De tijd dat het schepenambt in een centrumstad iets was ‘dat je er bij nam’ ligt al
lang achter ons. Ook is er inmiddels bijna overal een meer transparante en correcte
cultuur ontstaan waarbij de politiek minder gaat ingrijpen in een operationele werking
die eertijds erg aanlokkelijk was (bvb. benoemingen). Het is dan ook tijd om
heldere afspraken te maken binnen wat nu de directie cultuur is over wat de taken
zijn van respectievelijk schepen van cultuur en leidend ambtenaar. Dit onderdeel
is overigens het resultaat van overleg tussen schepen van cultuur en intendant. De
afspraken zijn in volledige consensus genomen. Voor de details verwijs ik graag naar
bijlage 11.
1.2. Voorzitterschappen
Kortrijk heeft een lange traditie waarbij het gangbaar is dat politici voorzitter zijn
van bestuursraden. De belangrijkste zetels gaan doorgaans naar schepenen; de
minder belangrijke naar gemeenteraadsleden van de meerderheid. Op zich is dat niet
ondemocratisch; tenslotte zijn politici verkozenen van het volk. Het Cultuurpact van
28 januari 1974 verbiedt het overigens niet, maar beveelt het evenmin aan.
In een aantal gevallen loopt dat voorzitterschap voortreffelijk; in andere gevallen
ervaren vriend, vijand en helaas ook de betrokkene zelf de functie als een troostprijs.
Als een schepen van cultuur voorzitter is, verzeil je soms in de nogal vreemde situatie
dat je adviezen aan jezelf moet schrijven, of, erger nog, klachten of protestbrieven
naar het college waar je deel van uit maakt.
Het lijkt me een goed moment om op zijn minst de vanzelfsprekendheid van dit
decennia oude systeem in vraag te stellen. Er zijn namelijk twee goede redenen om
voorzitterszetels niet a priori voor meerderheidsleden voor te behouden:
1. Je laat momenteel een soms belangrijk niet-partijpolitiek potentieel liggen
2. Je kunt op die manier de dialoog tussen politiek en veld stimuleren
8
Beide lijken me op zijn minst aan de spirit te beantwoorden van het Cultuurpact. De
oppositie moet dan wel de discipline hebben om van bestuursraden geen mini-gemeenteraden
te maken. Ik heb overigens het gevoel dat de aanwezigen in die culturele
bestuursraden de afgelopen jaren over partijgrenzen heen vooral dachten in
#8 PARTICIPATIE & SAMENWERKING
174