7 - Stad Kortrijk

1.4. Verbouwing?
Een ingrijpende verandering drong zich dan ook op, temeer omdat het museum 3
maanden per jaar dicht was, vanwege niet te verwarmen in de donkere maanden.
Inmiddels had in april 2008 met Lies Buyse een nieuwe conservator het roer overgenomen.
Al snel werd werk gemaakt van collectieregistratie en in haar analyse kwam
ze in 2010 tot de volgende vaststellingen:
“Vandaag bevinden het Nationaal Vlasmuseum en het Kant- en Linnenmuseum zich
in een nieuwe levensfase. Die wordt ingegeven vanuit deze vijf vaststellingen.
1. De thematiek van het Kant- en Linnenmuseum is niet uniek in België én daarenboven
is de materie niet typisch voor de regio. Toch vormt het Kant- en Linnenmuseum
een mooie en bijna noodzakelijke aanvulling op de thematiek van het
Nationaal Vlasmuseum.
2. De presentaties van het Nationaal Vlas-, Kant- en Linnenmuseum evolueerden
nauwelijks in hun 28- en 12-jarig bestaan. Hierdoor zijn ze toe aan een inhoudelijke
actualisering en een aanpassing aan de hedendaagse presentatietechnieken.
3. Het Nationaal Vlasmuseum werd opgericht op het moment dat de vlassector
in crisis kwam. Dit wil zeggen dat het de afgelopen 28 jaar kon terugvallen op
bezoekers die actief waren geweest in het vlas of die typische vlaslandschappen
(kapelletjes, rootbakken in de Leie, rootputten, …) gekend hebben. Het museum
kon terugvallen op herkenning en zelfs een stuk nostalgie. Door de crisis en
modernisering van de sector zijn er vandaag nog weinig actief in de sector en
verdwijnen ook de typische landschapselementen of de algemene kennis erover.
4. De museumsector is de afgelopen 25 jaar sterk geëvolueerd. Publiekswerking en
-werving hebben een vooraanstaande plaats verworven in de sector, maar ondertussen
wordt ook van de kleinere musea verwacht dat ze een gedegen collectiebeleid
en wetenschappelijk beleid gaan voeren. Bijkomend is het zo dat het Vlasmuseum
een vrij volledige collectie vlaserfgoed heeft weten op te bouwen én nu
op een andere manier moet verzamelen.
5. De Leiestreek kiest voor industrieel erfgoed als hét gemeenschappelijk erfgoedthema.
De vlas- en textielsector was in dit kader ongetwijfeld de belangrijkste
sector en dient dus een vooraanstaande rol te spelen in deze evolutie.” 47
Een investeringsdossier van 1,7 miljoen lag begin 2010 klaar, maar bleek uiteindelijk
vooral infrastructureel (energie, vocht,…) georiënteerd te zijn en nauwelijks museaal.
De vraag drong zich dan ook op of deze investering wel het nodige effect zou
sorteren en de neergaande lijn qua publieke belangstelling zou kunnen ombuigen.
47 Buyse, L. ; Van Europshop tot Vlasmuseum, interne nota, Kortrijk, juni 2010
7
#7 DE VIER SPEERPUNTEN
62